Jednym z przykładów może być wymierzanie kar na podstawie gminnych uchwał reklamowych.
Przedsiębiorcy nie byli zachwyceni krajobrazową ustawą. Przewidziane w niej gminne uchwały reklamowe zmuszać mogą do dostosowania reklam do nowych wytycznych. Zgodnie z art. 37d ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, gdy podmiot nie dostosuje się do treści uchwały reklamowej, można wymierzyć mu karę pieniężną w drodze decyzji wójta/ burmistrza/ prezydenta miasta. W powołanym przepisie wskazano, że podmiot, który umieścił tablicę reklamową lub urządzenie reklamowe niezgodnie z przepisami uchwały reklamowej, podlega karze pieniężnej. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie podmiotu, to karę wymierza się odpowiednio – właścicielowi, użytkownikowi wieczystemu lub posiadaczowi samoistnemu nieruchomości lub obiektu. W coraz większej liczbie gmin i miast finalizowane są prace nad uchwałami reklamowymi. Może więc w najbliższej perspektywie niniejszy przepis będzie przedmiotem analiz. Prawdopodobne jest, że wówczas powstaną wątpliwości co do podmiotu, który umieścił tablicę reklamową lub urządzenie reklamowe na nieruchomości. Wątpliwości te dotyczyć mogą oceny prawnej przepisu – czyli tego, co organ administracji powinien zrobić, aby taką trudność stwierdzić, jak też konkretnych okoliczności faktycznych.
Z uwagi na to, że kara jest wymierzana w postępowaniu administracyjnym, rozważyć trzeba art. 7a oraz art. 81a nowego brzmienia k.p.a.. Zgodnie z nimi, jeżeli przedmiotem postępowania jest nałożenie na stronę obowiązku, a w sprawie są wątpliwości co do treści normy lub okoliczności faktycznych, to wątpliwości muszą zostać rozstrzygnięte na korzyść strony.
Tak więc organy administracji nie będą mogły zbyt łatwo uznać, że nie da się ustalić podmiotu, który umieścił tablicę reklamową lub urządzenie reklamowe na nieruchomości i szybko ukarać np. właściciela nieruchomości. Organy będą bowiem musiały wszystkie okoliczności szczegółowo wyjaśnić w toku postępowania.
Trzeba również zastrzec, że zgodnie z art. 37e ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stosuje się przepisy ordynacji podatkowej. Może to budzić wątpliwości o tyle, że w k.p.a. w ramach zmian wprowadzono również osobny dział dotyczący administracyjnych kar pieniężnych, który obejmuje wszystkie przypadki kar pieniężnych z wyłączeniem spraw o wykroczenia, dotyczących odpowiedzialności dyscyplinarnej, porządkowej, naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Intencją ustawodawcy było objęcie wspólnymi ramowymi normami wszystkich spraw związanych z administracyjnymi karami pieniężnymi. Nawet jednak przy założeniu, że ordynacja podatkowa wciąż znajduje zastosowanie w sprawach dotyczących kar pieniężnych określonych w ustawie krajobrazowej, można powołać art. 2a ordynacji, zgodnie z którym niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów należy interpretować na korzyść podatnika. Tak więc organ zmuszony będzie szczegółowo wykazać niemożność ustalenia podmiotu, który posadowił tablicę, lub urządzenie reklamowe, aby obciążyć karą właściciela nieruchomości.
