Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej z przyczyn określonych w art. 71 ust. 1-3 ustawy o służbie cywilnej (a więc także z powodu nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok) nie może naruszać przepisów dotyczących szczególnej ochrony pracowników w zakresie wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy. Tak wynika z art. 71 ust. 5 tej ustawy. Chodzi tu o przepisy statuujące szczególną ochronę stosunku pracy, a więc przewidujące ograniczenia w jego wypowiadaniu i rozwiązywaniu.
Zakres ochrony stosunku pracy osób w wieku przedemerytalnym określa art. 39 kodeksu pracy (kp). Zgodnie z nim, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Przepis ten zakazuje, zatem jedynie wypowiedzenia stosunku pracy osobie znajdującej się w okresie ochronnym a nie rozwiązania go bez wypowiedzenia z winy czy bez winy tej osoby. Jeśli spełnione zostaną, zatem przesłanki takiego zwolnienia (urzędnik będzie nieobecny w pracy z powodu choroby ponad rok) pracodawca może rozwiązać z nim stosunek pracy w tym trybie.
Warto zauważyć, że użyte w art. 71 ust. 5 ustawy sformułowanie „przepisów dotyczących szczególnej ochrony pracowników w zakresie wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy" wyłącza stosowanie wobec urzędników przepisów dotyczących powszechnej ochrony stosunku pracy. Chodzi tu m.in. o przepis art. 38 kp zgodnie, z którym o zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony pracodawca zawiadamia na piśmie reprezentującą pracownika zakładową organizację związkową, podając przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę. W przypadku rozwiazywania stosunku pracy z urzędnikiem sc uprzednia konsultacja ze związkiem zawodowym nie jest, zatem wymagana.
podstawa prawna: Art. 38-39 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 1666 ze zm.)
