ZUS przyznał wynagrodzenie Aleksandrowi K. (dane zmienione), przedstawicielowi Dariusza N. (dane zmienione) nieobecnemu w postępowaniu administracyjnym i nieznanemu z miejsca pobytu członkowi zarządu spółki z o.o. W uzasadnieniu decyzji, wydanej na podstawie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i kodeksu postępowania administracyjnego, oraz w związku z rozporządzeniem ministra sprawiedliwości z 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) – zmienionego rozporządzeniami z 2015 r., 2016 r. i 2017 r. podał, że wskutek braku przepisów normujących zasady ustalania wynagrodzenia dla kuratora osoby nieobecnej w postępowaniu administracyjnym, wykorzystano posiłkowo postanowienia ww. rozporządzenia.
Po bezskutecznym odwołaniu się do prezesa ZUS w sprawie wysokości wynagrodzenia, Aleksander K. złożył pozew do Sądu Okręgowego w Katowicach. Domagał się przyznania wynagrodzenia w wysokości 4428 zł i zarzucił organom ZUS naruszenie przepisów wspomnianego rozporządzenia. Zdaniem Aleksandra K., ZUS nie doliczył do wynagrodzenia kuratora stawki VAT, a więc zaskarżoną decyzję należy zmienić i podwyższyć przyznane wynagrodzenie.
Sąd Okręgowy – Sąd Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach uwzględnił pozew. Zmienił zaskarżoną decyzję władz ZUS i przyznał Aleksandrowi K. od ZUS kwotę 3600 zł, powiększoną o aktualną stawkę podatku VAT oraz 43,26 zł tytułem zwrotu poniesionych wydatków.
Prezes ZUS złożył apelację do Sądu Apelacyjnego w Katowicach. Zarzucił błędne uznanie, że sprawa wynagrodzenia kuratora dla osoby nieobecnej w postępowaniu administracyjnym, jest sprawą cywilną. Zdaniem prezesa ZUS, jest to sprawa, która powinna być rozpatrywana na podstawie przepisów k.p.a. Zakwestionował on także wysokość kwoty, przyznanej przez sąd Aleksandrowi K.
Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżony wyrok, zniósł postępowanie przed sądem okręgowym oraz przekazał sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach. W ocenie S.A. sprawa ma charakter administracyjny, a nie cywilny, z zakresu ubezpieczeń społecznych.