Niedawno za sprawą spowiedzi internetowej głośna stała się historia pewnego oszukanego sędziego. Szukał miłości w portalu społecznościowym i kobiecie, którą dopiero co poznał w sieci i której nigdy nie widział na oczy, kupował prezenty za, bagatela, 17 tys. zł. Nie byłoby może w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że znajomość ta się skończyła wraz z oskarżeniem kobiety o wyłudzenie prezentów. Sędzia złożył zawiadomienie o przestępstwie wyłudzenia, a kobieta została skazana.
Na straży powagi
Historia ta pokazuje, że niestety nawet samym sędziom, i do tego zajmującym się materią wyłudzeń czy oszustw, czasem brakuje doświadczenia życiowego czy po prostu zdrowego rozsądku. A przecież sam mechanizm wyłudzeń, zwłaszcza na legendarnego Tulipana, nie jest nowy. Od sędziów od wieków się oczekiwało spełnienia najwyższych wymagań. W literaturze odnajdujemy ich wiele, takich jak: uczciwość, pracowitość, zrównoważenie, sumienność, odwaga, cierpliwość, wysoka kultura osobista, bystrość, uprzejmość, samokrytycyzm, otwartość intelektualna, wewnętrzne poczucie niezależności, umiejętność jasnego wyrażania swoich myśli oraz logicznego rozumowania czy zdrowy rozsądek.
Przepisy ustrojowe jednoznacznie zobowiązują przy tym każdego sędziego, zarówno w służbie, jak i poza nią, do strzeżenia powagi stanowiska sędziego i unikania wszystkiego, co mogłoby przynieść ujmę godności sędziego lub osłabiać zaufanie do jego bezstronności (art. 82 § 2 u.s.p.). Sędzia powinien cechować się nieskazitelnością charakteru (art. 61 § 1 ust. 2 u.s.p.) we wszystkich swoich kontaktach zawodowych i prywatnych.
Etyka sędziego
Ze stanowiskiem sędziego wiążą się zatem szczególne obowiązki oraz ograniczenia osobiste, które aktualizują się z momentem złożenia ślubowania. Sędzia powinien zawsze kierować się zasadami uczciwości, godności, honoru, poczuciem obowiązku oraz przestrzegać dobrych obyczajów. Powinien dbać o autorytet swojego urzędu, o dobro sądu, w którym pracuje, a także o dobro wymiaru sprawiedliwości i ustrojową pozycję władzy sądowniczej.
Sędzia powinien także wymagać od innych sędziów nienagannego zachowania i kierowania się zasadami etyki zawodowej, a na naganne zachowania odpowiednio reagować (zob. § 1–5 zbioru zasad etyki zawodowej sędziów).
