Aplikacja, asesura i na koniec dożywotni etat – tak ma wyglądać wkrótce droga do urzędu sędziego. Pomysł ryzykowny, ale i odważny.

Aplikacja w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury to główna droga dochodzenia do zawodu sędziego – zdecydował minister sprawiedliwości. Aplikantom gwarantuje na czas nieokreślony etat asesora, a potem i sędziego. Projekt zmian w ustawach o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz prawie o ustroju sądów powszechnych zostaje wpisany do wykazu prac rządu i jeszcze w 2017 r. wejdzie w życie. To rewolucja – twierdzą i autorzy i sędziowie skrajnie go oceniając. Pierwsi uważają, że to optymalne rozwiązanie. Państwo przez lata płaci dziś spore stypendia aplikantom, którzy po ukończeniu Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury nie mają gwarancji orzekania, a tym samym zatrudnienia. Często więc odchodzą do innych zawodów. Drudzy czekali na spełnienie obietnicy utworzenia z urzędu sędziego korony zawodów prawniczych. To była wizja chyba nierealna do spełnienia, przynajmniej dziś. Sądownictwo chętnie widziałoby u siebie najwybitniejszych adwokatów, radców prawnych czy notariuszy. Problem w tym, że ci – poza nielicznymi wyjątkami – nie byli i nie są zainteresowani przejściem na urząd.

I nie chodzi tu tylko o zalety wolnego zawodu, z których korzystali, ale i sprawy materialne. Dobrze prosperujący adwokat zarabia więcej niż sędzia. Skoro więc sędzia jako korona to mrzonka, resort postawił na rozwiązanie racjonalne. Państwo szkoli sędziów i państwo będzie z nich korzystać. A przynajmniej da im szansę. Czas pokaże, czy było to dobre rozwiązanie. Coś z tym fantem trzeba było zrobić na pewno.