Publicyści, politycy, dyplomaci i przeciętni mieszkańcy Unii Europejskiej potępiają, i słusznie, zamachy terrorystyczne, zwalczają, mniej czy bardziej udolnie, państwo islamskie, ale wciąż trudno im znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego tak się dzieje? Co spowodowało, że narodziły się różne bojowe oddziały „wyznawców" Allaha. Słowo wyznawców biorę w cudzysłów, albowiem Allah w istocie, jak to często bywało w historii i bywa nadal, jest zasłoną dymną, hasłem, jakąś ideą usprawiedliwiającą i namaszczającą czyny.
Poczucie wyższości
Przyczyn należy szukać – moim zdaniem – już w podbojach kolonialnych. Wówczas to z hasłami cywilizacji i pieśniami religijnymi na ustach watahy zbrojne Francuzów, Belgów, Anglików, Niemców ruszyły na podbój Afryki i Azji. Holokaust, który cywilizowane ludy Europy zafundowały bezbronnym mieszkańcom innych kontynentów, nie ma równego w historii. Jest po wielokroć straszniejszy niż hitlerowski i stalinowski razem wzięte. A nie uczy się o tym w szkołach, nie potępia ówczesnych władców z królem Leopoldem II zwanym rzeźnikiem na czele. Następnie ustanowiono sztuczne granice i marionetkowe rządy satrapów.
Na spalonej ziemi swoich wpływów szukał też Związek Radziecki i tak powstał świat Kaddafiego, Asada, Mobutu i innych strasznych postaci. Jednakże na kontynencie panował względny ład, pomijając wojny domowe, a szczególnie tę Hutu i Tutsi.
Po rozpadzie kolonii Zachód na jakiś czas wytracił swój impet ekspansji, ale czy to za namową silnego lobby zbrojeniowego, który jak niegdyś kler parł do nowych podbojów, czy też innych grup nawiedzonych polityków i magnatów finansowych ruszył do boju.
Jeszcze w latach 70. doszło do najpoważniejszego konfliktu na linii Iran – Stany Zjednoczone zakończonego dopiero w 2016 roku. Wówczas to sojusznikiem stał się skonfliktowany z Iranem Irak. I nikomu wtedy Saddam Hussajn nie przeszkadzał.
