Aktualizacja: 24.02.2017 21:46 Publikacja: 23.02.2017 19:55
Liliana Sonik
Foto: materiały prasowe
Reżyser Oliver Frljić przyznaje, że sama scena – i to co dzieje się na niej – nie są istotne: ”Pokazanie spektaklu nie było najważniejsze: cele, które sobie postawiłem, zostały osiągnięte jeszcze przed premierą, w ramach tzw. performansu medialnego. Nie uważam, by żywa współobecność widzów i aktorów była jedynym warunkiem zaistnienia teatru”. Aktorzy, ich działania, wypowiadane kwestie i scenografia są tylko narzędziem uruchamiającym medialne widowisko. W rzeczywistości chodzi o to, by protestujący i admiratorzy - aktywując się wzajemnie, wzięli udział w castingu Frljicia. Wszyscy, naprawdę wszyscy, są tu jedynie marionetkami.
Kup roczną subskrypcję w promocji - duet idealny i korzystaj podwójnie!
Zyskujesz:
- Roczny dostęp do The New York Times, w tym do: News, Games, Cooking, Audio, Wirecutter i The Athletic.
- RP.PL — rzetelne i obiektywne źródło najważniejszych informacji z Polski i świata z dodatkową weekendową porcją błyskotliwych tekstów magazynu PLUS MINUS.
Drodzy zwolennicy obecnego rządu, piszcie, jak jest: demokracja rządzi się arytmetyką. Nie mamy wyjścia. Bez teg...
Strategia Rozwoju Polski do 2035 r. niestety nie zawiera pomysłu na rozwój. „Łagodzenie zmian demograficznych i...
Włodzimierz Czarzasty został marszałkiem Sejmu, a jego partia odetchnęła z ulgą. Nie dość, że Nowa Lewica objęła...
Czy wyciągnęliśmy lekcję z pandemii Covid-19? Zdaniem epidemiologów największym problemem jest dezinformacja i i...
W obliczu przyspieszającej cyfryzacji cyberprzestępcy zwiększają skalę ataków na urządzenia końcowe – komputery i smartfony, ale też na infrastrukturę krytyczną.
Na łamach „Financial Timesa” odbyła się ciekawa dyskusja pokazująca zderzenie dwóch całkowicie odmiennych punktó...
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
