Do tej pory do zgłoszenia trzeba było załączać tzw. fortepianówkę, która obejmowała zapis nutowy utworu. W związku z tym istniał cały rynek usług tworzenia fortepianówek. Ta forma zgłaszania utworu nie obejmowała dokładnego zapisu jego brzmienia, ponieważ skończyła się era, w której można je było zapisać za pomocą ogólnie znanych klasycznych instrumentów, takich jak np. fortepian, gitara czy trąbka. Coraz częściej brzmienia powstają w studiu nagrań, na wyspecjalizowanym sprzęcie, a odpowiedzialność za nie ponosi producent muzyczny.
Zgodnie z nowym regulaminem zgłaszania i rejestracji utworów ZAiKS z 20 kwietnia 2016 r. cała rejestracja może odbyć się online, a utwór muzyczny zostać przesłany w formacie mp3, czyli w formie nagrania artystycznego wykonania utworu. Ta zmiana cieszy. Nie tylko ze względu na ułatwienie całego procesu zgłaszania utworów pod ochronę ZAiKS. Bardzo dobrze się stało, że zgłoszenie obejmuje także brzmienie utworu, które ma duże znaczenie dla odbioru całego dzieła.
Pisałam już, że samo brzmienie, jako odrębne dobro, nie podlega ochronie prawa autorskiego („Schody do brzmienia"). Może zaś być elementem indywidualizującym w zestawieniu z niechronionymi ze względu na powszechny charakter melodiami czy układami współbrzmień stanowiącymi powszechne wyrażenie harmonii utworu muzycznego.
Sprecyzowanie brzmienia utworu ma jednak znaczenie dla oceny, czy doszło do powstania opracowania w rozumieniu prawa autorskiego (utworu zależnego), jest też ono coraz bardziej istotne w sprawach o plagiat.
Opracowanie może bowiem polegać jedynie na zmianie kolorystyki utworu, czyli zastosowanych instrumentów lub brzmień. Nieprzypadkowo bowiem tworzenie utworów muzycznych nazywane jest komponowaniem. Według internetowego słownika języka polskiego PWN komponowanie to „łączenie poszczególnych elementów w jakąś całość, dbając o efekt estetyczny". Jednym z elementów komponowania muzyki jest wybór barw dźwięków, czyli poszczególnych brzmień i łączenie ich w estetyczną całość. Nie można oderwać tego procesu od tworzenia poszczególnych melodii, ponieważ zarówno wysokość dźwięku, jak i sposób jego wydobycia (artykulacja), wpływają na jego barwę. Przykładowo niski dźwięk wydobyty z oboju brzmi gładko i dźwięcznie, zaś dźwięk wysoki jest piskliwy i ostry. Dlatego utwór ulega zmianie, gdy bez zmiany melodii i harmonii kompozycja brzmień zostaje twórczo zastąpiona innym zestawieniem, wybranym indywidualnie przez autora opracowania. Przy czym nie stanowi opracowania prosta transkrypcja melodii z jednego instrumentu na inny (np. z oboju na flet), której brakuje indywidualnego charakteru.
