Indywidualna stawka amortyzacji a ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną podatnika, który był w sporze z fiskusem o indywidualną stawkę amortyzacji w PIT.

We wniosku o interpretację wskazał, że w 2007 r. wraz z żoną podpisali ze spółdzielnią umowę o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania i miejsca postojowego. Po wykonaniu prac wykończeniowych w mieszkaniu zamieszkali w nim. W marcu 2014 r. stali się jego pełnymi właścicielami (odrębna własność).

Podatnik tłumaczył, że w wyniku zmiany sytuacji życiowej postanowili z żoną wynająć lokum. Po przeprowadzeniu niezbędnych prac remontowych mieszkanie zostało wynajęte, a przychody z tego małżonkowie opodatkowują na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Z wniosku wynikało, że chcieliby założyć ewidencję środka trwałego, wprowadzić do niej wynajęte mieszkanie i amortyzować je przy zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacji. Uważali, że skoro w 2014 r. mieszkanie nabyli na własność, w trybie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a wcześniej było przez nich użytkowane przez 6,5 roku na podstawie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, to mają prawo do stosowania indywidualnej stawki amortyzacji zgodnie z art. 22j ustawy o PIT.

Fiskus nie potwierdził tego prawa. Wskazał, że jednym z warunków stosowania indywidualnej stawki jest wykazanie, że przed nabyciem środek był wykorzystywany co najmniej przez 60 miesięcy. Używanie środka trwałego musi zatem nastąpić przed jego nabyciem przez podatnika. Tymczasem, jak zauważył fiskus, w opisanym przypadku mieszkanie zostało nabyte już w 2007 r., tj. w momencie ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Tym samym fiskus nie zgodził się, że przed jego nabyciem był on używany na cele mieszkaniowe przez ok. 78 miesięcy.

Podatnik zaskarżył interpretację, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił jego skargę. Przypomniał, że zgodnie z przepisami ustawy o PIT środki trwałe uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez 60 miesięcy.

W ocenie WSA w podanej definicji występują dwa istotne sformułowania. Pojęcie „przed nabyciem", które oznacza, że chodzi o jakiekolwiek przeniesienie własności, a także udowodnienie „wykorzystania", bez doprecyzowania, przez kogo i na jakie cele dany składnik majątku miał być wykorzystywany.

Używanie środka trwałego musi zatem nastąpić przed jego nabyciem przez podatnika. To oznacza, że podatnik może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, jeżeli nabył używany środek trwały, który był wykorzystywany u poprzedniego właściciela przez wymagane 60 miesięcy.

WSA zauważył, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, umożliwia korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie nim, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności.

Ostatecznie stanowisko fiskusa i WSA potwierdził NSA. Również jego zdaniem sporne mieszkanie zostało nabyte przez małżonków już w momencie ustanowienia (nabycia) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. A to oznaczało brak prawa do indywidualnej stawki amortyzacji.

Wyrok jest prawomocny.

sygnatura akt: II FSK 786/16