Wchodzące w życie 1 stycznia 2018 r. znowelizowane regulacje ustaw o PIT i o CIT swoim zakresem nie omijają amortyzacji środków trwałych. Korzystne dla przedsiębiorców rozwiązanie to wzrost do 10 000 zł obowiązującego jeszcze limitu 3500 zł stosowanego do:
- składników majątku spełniających warunki ich uznania za środki trwałe, które jednak z uwagi na swoją wartość poniżej limitu mogą nie zostać poddane amortyzacji zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o PIT (art. 16d ust. 1 ustawy o CIT);
- składników majątku, o wartości wyższej niż limit, które z uwagi na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały pierwotnie zaliczone do środków trwałych, a z uwagi na faktyczny dłuższy okres ich używania istnieje obowiązek ich zaliczenia do środków trwałych oraz stosownych rozliczeń zgodnie z art. 22 e ust. 1 i 2 ustawy o PIT (art. 16e ust. 1 i 2 ustawy o CIT),
- możliwości jednorazowego odpisu amortyzacyjnego środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza wartości limitu na podstawie art. 22f ust. 3 ustawy o PIT (art. 16f ust. 3 ustawy o CIT),
- kwalifikacji nakładów na środek trwały w związku z jego przebudową, rozbudową, rekonstrukcją, adaptacją lub modernizacją czy nakładów na nabycie części składowych lub peryferyjnych środka trwałego pod kątem uznania ich, stosownie do art. 22g ust. 17 ustawy o PIT (art. 16g ust. 13 ustawy o CIT), jako ulepszenie środka trwałego, skutkujące zwiększeniem podstawy odpisów amortyzacyjnych,
