Na zasadzie memoriałowej
Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają należności z tytułu wynagrodzenia za pracę, mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne, tj. na zasadzie memoriałowej. Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty tych należności regulacja podatkowa odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, który wyklucza z kosztów uzyskania przychodów wartość niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności m.in. z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o PIT, tj. przychodów ze stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g ustawy o CIT.
Nie ma definicji
Uregulowania zawarte w art. 15 ust. 4g ustawy o CIT modyfikują ogólne zasady zaliczania wydatków do bezpośrednich i pośrednich kosztów uzyskania przychodów wynikające z art. 15 ust. 4 i 4d ustawy o CIT w odniesieniu do należności związanych ze stosunkiem pracy.
Ustawa o CIT w art. 15 ust. 4g nie określa zwrotu „należne". Trzeba się zatem posłużyć jego językowym znaczeniem. W znaczeniu słownikowym „należny" oznacza „przysługujący komuś lub czemuś" (http://sjp.pwn.pl). Z uwagi na brak definicji pojęcia „należne wynagrodzenie" w ustawie o CIT na podstawie wykładni literalnej za uzasadnione wydaje się zatem przyjęcie, że o „należnym" wynagrodzeniu można mówić wówczas, gdy należności te zostały ustalone (przesądzone) lub są niesporne (również co do wysokości). W związku z tym przyjmuje się, że dla celów podatkowych dane świadczenie, np. nagroda roczna, staje się należne, gdy zostało ustalone i określone co do wysokości oraz wynika z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony, np. zakładowego układu zbiorowego pracy.
Zatem wynagrodzenia, premie i nagrody oraz inne świadczenia pieniężne ponoszone na rzecz pracownika mogą być kosztem uzyskania przychodu w okresie, za który są należne, jednak pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy o pracę lub innego stosunku prawnego łączącego strony.
Zgodnie z układem zbiorowym
Nagrody roczne wypłacone pracownikowi lub postawione do jego dyspozycji w terminie wynikającym z regulacji dotyczących wynagrodzeń, które obowiązują u danego pracodawcy (w przypadku pytającej spółki jest to zakładowy układ zbiorowy pracy i wynikający z niego termin wypłaty nagrody przypadający nie później niż 30 kwietnia roku następującego po roku, za który przysługuje nagroda) mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w okresie, za który są należne, przy spełnieniu warunku określonego w art. 15 ust. 4g ustawy o CIT. Innymi słowy, jeżeli spółka wypłaciła pracownikom nagrodę roczną za 2015 r. w terminie wynikającym z zakładowego układu zbiorowego pracy), tj. do 30 kwietnia 2016 r., to jest uprawniona do zaliczenia nagrody rocznej do kosztów uzyskania przychodów za 2015 r. na zasadzie memoriałowej.
Fiskus potwierdza
Zaprezentowany pogląd podzielają organy podatkowe. W taki sposób wypowiedziały się m.in.: Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 18 marca 2016 r. (IBPB-1-2/4510-135/ 16/JP i z 25 sierpnia 2015 r. (IBPB-1-2/4510-151/15/AP) oraz Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 9 kwietnia 2015 r. (IPPB5/4510-46/15-2/KS).
