Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 9 listopada 2016 r. (I SA/Wr 1021/16).
Spółka zawarła umowę najmu samochodu osobowego. Na jej podstawie zobowiązana jest płacić czynsz najmu oraz ponosić wszelkie koszty związane z eksploatacją samochodu (w tym ubezpieczenie przedmiotu najmu). Umowa nie spełnia warunków do uznania ją za podatkową umowę leasingu operacyjnego. W związku z tym we wniosku o interpretację spółka zapytała, czy koszty czynszu wynajmu auta oraz koszt eksploatacyjny w postaci ubezpieczenia przedmiotu najmu powinny być uznawane za koszty używania samochodów w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy będą mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych tylko do wysokości tzw. kilometrówki.
Spółka uważała, że może skorzystać z pełnego odliczenia, ponieważ należy odróżnić koszty eksploatacyjne od kosztów używania.
Organ podatkowy uznał jednak stanowisko spółki za nieprawidłowe. Odwołując się do brzmienia spornego przepisu, stwierdził, że spółka może odliczyć wydatki tylko do wysokości tzw. kilometrówki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku I SA/Wr 1442/13 uchylił interpretację i uznał, że sporne wydatki nie mieszczą się w kategorii kosztów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT., gdyż – w jego ocenie – opłaty czynszowe oraz koszty ubezpieczenia przedmiotu najmu nie są kosztami o charakterze eksploatacyjnym. Orzeczenie to zostało jednak uchylone przez NSA (II FSK 688/14), który wskazał, że koszty używania cudzej rzeczy obejmują koszty eksploatacyjne oraz inne z tym związane, a nie – tak jak przyjął WSA we Wrocławiu – tylko koszty eksploatacyjne. Koszty używania rzeczy są pojęciem szerszym niż koszty eksploatacyjne i dlatego do wydatków poniesionych przez spółkę ma zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.