Przykład? Szpitale należące w Belgii do zgromadzenia Braci Miłosierdzia. To belgijskie zgromadzenie od początku XIX wieku prowadziło domy dla osób z demencją, a później najlepsze szpitale psychiatryczne w tym kraju. Aż do roku 2017 były to również szpitale wolne od eutanazji, choć w samej Belgii jest ona legalna, i to także w odniesieniu do osób nieterminalnie chorych psychicznie (np. z depresją). Niestety, na początku tego roku zarząd szpitali należących do zgromadzenia zadecydował, że od teraz osoby takie będą mogły być zabijane także w należących do nich placówkach. Generał zgromadzenia, też zresztą Belg, brat Rene Stockman, ostro zareagował, ale zarząd był nieubłagany. Sprawa trafiła więc do Stolicy Apostolskiej, która nakazała do września wycofanie się z tej decyzji, a braciom zakonnym, którzy uczestniczyli w pracach zarządu, podpisanie deklaracji, w której wyznają katolicką wiarę w to, że życie jest wartością i trzeba go bronić od poczęcia do naturalnej śmierci.