Oczywiście sprawa ta stała się dla Was pretekstem do kolejnych kłótni. Wcale mnie to nie dziwi. Chciałbym Wam jednak zwrócić uwagę na to, że choć orzeczenie sądu jest ważne dla pewnego porządku prawnego, który sobie ustanowiliście, to jednak nie ma ono większego znaczenia w Waszym życiu politycznym. Wszak o wszystkim i tak decydują „prawi i sprawiedliwi"...
Pójdę w inną stronę. Otóż przypomnę Wam, że słowo „łaska" w Wielkiej Księdze nazywanej przez Was Biblią używane jest w kilku znaczeniach. Łaska jest życzliwością, miłością, miłosierdziem okazanym komuś bez wcześniejszych zasług. Może być także darem. Łaska jest „wielka", „chwalebna", „prawdziwa", „obfita" itd. Poza tym łaska Najwyższego potrzebna jest Wam do tego, by przejść od życia ziemskiego do tego w niebiosach. To właśnie Najwyższy jest wobec Was łaskawy. On przygarnia Was do siebie i nieustannie na Was czeka. Każdego dnia i o każdej godzinie. Pragnie Wam udzielać swojej łaski bez żadnych sądów, trybunałów itd. Pamiętajcie o tym.
Sąd. Z moich obserwacji wynika, że macie zadziwiającą skłonność do osądzania drugiego człowieka. I nie dotyczy to tylko wspomnianej na początku sprawy Mariusza, lecz niemal każdego aspektu Waszego życia. Oczywiście w pewnych przypadkach jawnego przekroczenia norm wspólnego życia sąd jest potrzebny. Wiążą się z nim bowiem prawo i sprawiedliwość (nie nawiązuję tu w żaden sposób do Jarosława i jego stronników!). Pamiętacie, co powiedział Siewca: „Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą". A zatem nie bądźcie sędziami braci swoich! Prawdziwy sąd będzie tylko jeden!
To wszystko Wam przypominam, byście w kłótniach i sporach nie zapomnieli o tym, że macie szukać tego, co w górze.
Ewo z Radomia i Wy, zacni jej towarzysze! Doprawdy przeraża mnie Wasze podejście do tematu śmierci i pogrzebu. Lekceważenie, jakie okazaliście w tych sprawach przed kilku laty, dziś ujawniło się z całą mocą. Warto byłoby posypać głowę popiołem, uznać swoje błędy, a nie brnąć w kłamstwa i szukać dla nich usprawiedliwienia. To, czy to zrobicie, jest oczywiście Waszą sprawą, bo macie wolną wolę, ale proszę Was jedynie o wspomnienie słów Tobiasza: „Dawałem mój chleb głodnym i ubranie nagim. A jeśli widziałem zwłoki któregoś z moich rodaków wyrzucone poza mury Niniwy, grzebałem je".
