- Czy mogę nakazać pracownikowi założenie rachunku bankowego, na który miałoby wpływać jego wynagrodzenie za pracę, tłumacząc mu, że taka niepisana polityka obowiązuje w firmie? – pyta czytelnik.
Wzór wniosków pracownika
Art. 86 § 3 k.p. normujący ogólną regułę przekazywania środków finansowych do rąk własnych pracownika przewiduje od niej również dwa wyjątki. Mianowicie obowiązek wypłaty pensji może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika (m.in. przelewem bankowym czy przekazem pocztowym), jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub etatowiec uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie (forma pisemna przewidziana jest tylko dla celów dowodowych) >patrz wzór wniosków.
Termin spełnienia świadczenia jest wówczas zachowany, jeżeli pracownik uzyskał możliwość dysponowania środkami finansowymi w dniu przewidzianym na wypłatę wynagrodzenia. Nie można jednak obciążyć pracodawcy odpowiedzialnością za to, że pracownik – z własnej woli – nie odebrał pensji w ustalonym miejscu i czasie.
Przekaz lub depozyt
W takiej sytuacji pracodawca ma dwa wyjścia. Po pierwsze może wysłać pieniądze przekazem pocztowym na adres zamieszkania etatowca wynikający z akt osobowych. To ryzykowne rozwiązanie, bo może się narazić na zarzut, że należność trafiła do rąk osoby nieuprawnionej. Po drugie pracodawca może złożyć pieniądze do depozytu sądowego. Należy podkreślić, że ważne złożenie do depozytu sądowego (tzn. pisemne zawiadomienie pracownika o jego dokonaniu przez pracodawcę) ma takie same skutki, jak spełnienie należności. Ponadto pracownik ma obowiązek zwrócić pracodawcy koszty złożenia depozytu. Natomiast przy wysyłce pensji za pośrednictwem listonosza, etatowiec ponosi koszty przesyłki tylko wtedy, gdy pracodawca zastosował ten sposób zapłaty na jego wniosek.
