Apel mec. Romana Giertycha, aby prawnicy przed sądami występowali o wyłączenie z prowadzenia spraw sędziów wybranych na wniosek nowej KRS może medialnie i politycznie jest nośny, ale prawniczo nie ma podstaw, przeciwnie może narazić podsądnych na ryzyko, czego pełnomocnikowi czynić nie wolno.
Wedle Giertycha, wybór 15 sędziów do KRS przez Sejm jest niekonstytucyjny, zatem wnioski tego organu o nominacje sędziowskie prezydentowi będą wadliwe, konsekwentnie także prezydenckie nominacje. Z tego powodu pełnomocnicy powinni w każdym takim przypadku składać wnioski o wyłączenie takiego sędziego, co ma być zgodnie z procedurami sądowymi (Kpk. i Kpc.). Apeluje też aby korporacje prawnicze podjęły uchwały w tej sprawie, czym „zapobiegniemy praktycznym skutkom niekonstytucyjnych ustaw" - radzi Giertych.
Trudni jednoznacznie powiedzieć, o czy mec. Giertychowi chodzi o interes indywidualnych podsądnych, na czym przecież pełnomocnik ma się skupiać i żadna polityka nie może go od tego zadania odwieść, to kwestia etosu i ślubowania adwokackiego. Wśród przesłanek nieważności postępowania (np. art. 379 Kpc.) jest owszem sytuacja gdy skład sądu orzekającego był sprzeczny z przepisami prawa albo w rozpoznaniu sprawy brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy, ale chodzi tam o inne sytuacje np. że było za mało sędziów w składzie albo byli nieodpowiedniego szczebla. Wśród precyzyjnie określonych procedurami podstaw wyłączenia sędziego nie ma zaś powołania do wątpliwego konstytucyjnie składu KRS.
- Samorządy nie mogą więc podjąć uchwał wzywających adwokatów do składania wniosków bez podstawy prawnej. Adwokat zresztą też powinien się chwilę zastanowić przed udzieleniem porady – sugeruje prof. Maciej Gutkowski, dziekan poznańskich adwokatów.
Dodajmy poza tym, a może przede wszystkim, że wniosek o wyłączenie sędziego niesie jednak ryzyko dla podsądnego, sędziowie generalnie nie lubią tych wniosków, choćby dlatego, że jeżeli zachodzą przesłanki do wyłączenia sędziego to sami powinni się wyłączyć (pomijając sytuacje im nie znane np. ale tu nie ma tej kwestii), a jeśli tego nie uczynili to znaczy z góry, że mają inne zdania niż wnioskodawca. Dlatego doświadczeni adwokaci bardzo oszczędnie wymachują tą szabelką, np. pewien znany warszawski adwokat nawet nie wymawia przed sądem tej procedury, tylko mówi, „wysoki sądzie proszę mnie nie zmuszać do zgłaszania najdalej idącego wniosku". I sędzia już wiem czym mu „grozi".
