Europejska agenda podatkowa

Kryzys sprawił, że polityka podatkowa stała się ważnym nowym elementem europejskiej legislacji – pisze europosłanka PO, była komisarz Unii Europejskiej ds. polityki regionalnej.

Publikacja: 08.02.2016 20:00

Europejska agenda podatkowa

Foto: Fotorzepa, Radek Pasterski RP Radek Pasterski

W kontekście przedłużającego się kryzysu gospodarczego, wysokiego zadłużenia i potrzeby konsolidacji budżetowej w państwach członkowskich Unii Europejskiej polityka podatkowa stała się ważnym nowym elementem europejskiej legislacji. Wzrosła również polityczna wrażliwość na nadużycia podatkowe oraz unikanie opodatkowania przez przedsiębiorstwa, szczególnie wielkie korporacje transnarodowe.

Obiektem zainteresowania europejskich instytucji stał się w pierwszej kolejności podatek od dochodów przedsiębiorstw. Bezpośrednim pretekstem, który radykalnie wzmocnił wolę polityczną poszukiwania rozwiązań na poziomie europejskim, było ujawnienie nadużyć podatkowych w niektórych państwach członkowskich, związanych z mechanizmem interpretacji podatkowej dla transnarodowych korporacji.

Gdzie są rozbieżności

W sferze podatków bezpośrednich nie istnieje europejska polityka podatkowa, a wszelkie rozwiązania na poziomie europejskim podejmowane są zgodnie ze specjalną procedurą, opartą na jednomyślności państw członkowskich. Parlament Europejski jest jedynie konsultowany. Powołał jednak w 2015 r. specjalną komisję (TAXE oraz TAXE 2), której zadaniem było ustalenie faktów w sprawie korzystnych umów korporacji transnarodowych z niektórymi rządami w UE, interpretacji podatkowych oraz agresywnego planowania podatkowego a także sporządzenie na ich podstawie rekomendacji dotyczących polityki podatkowej wobec przedsiębiorstw. Prace komisji przypadły na okres przygotowywania bezprecedensowego pakietu podatkowego przez Komisję Europejską (KE) oraz prac nad globalną agendą podatkową OECD obejmującą w szczególności między krajami zalecenia dotyczące przenoszenia przez przedsiębiorstwa międzynarodowe zysków i erozji bazy podatkowej (BEPS).

Podatki powinny być płacone tam, gdzie wytwarzana jest wartość dodana, a warunkiem uczciwej konkurencji jest przejrzystość podatkowa. Te zasady nie są kwestionowane. Mniej jednomyślności towarzyszy debacie na temat proponowanych mechanizmów, które mają zapewnić ich przestrzeganie.

KE przedstawiła w 2015 r. pakiet rozwiązań dotyczących przejrzystości podatkowej, obejmujący informacje o już zrealizowanych i planowanych działaniach na rzecz sprawiedliwego i skutecznego opodatkowania przedsiębiorstw, priorytety europejskie w tym obszarze oraz dwie propozycje legislacyjne. Zaproponowana zmiana dyrektywy w sprawie współpracy administracji podatkowych dotyczyła automatycznej wymiany informacji na temat interpretacji podatkowych o znaczeniu transgranicznym. Także w 2015 r. powstał plan działania na rzecz sprawiedliwego i skutecznego opodatkowania przedsiębiorstw.

Nowe propozycje

W styczniu 2016 r. powstał kolejny pakiet zawierający rekomendacje dla polityki podatkowej państw UE, oparte na zaleceniach OECD, oraz dwie dyrektywy proponujące zmiany w porządku prawnym. Częścią pakietu są także informacje dotyczące agresywnego planowania podatkowego przez przedsiębiorstwa.

Styczniowy pakiet wprowadza do europejskiego porządku prawnego rekomendacje OECD oraz G20 w sprawie przenoszenia zysków i erozji bazy podatkowej. Informuje także o strategii Komisji dotyczącej rajów podatkowych oraz generalnie zasad współpracy międzynarodowej w sferze podatków, w tym sporów podatkowych.

Z dwóch propozycji legislacyjnych jedna zmienia dyrektywę o wymianie informacji między administracjami podatkowymi na temat działalności firm transnarodowych. Zmiana dotyczy w szczególności zakresu informacji, które firmy powinny przekazywać administracji kraju ich rezydencji podatkowej oraz obowiązku administracji automatycznego przekazywania tej informacji administracjom w krajach, w których te firmy działają.

Druga dyrektywa zajmuje się pozostałymi elementami rekomendacji OECD dotyczącymi przepływu zysków i erozji bazy podatkowej. KE proponuje m.in.: górny limit dla odsetek, które firma może odliczyć od płaconego podatku; podatek płacony w momencie transferu aktywów obejmujących niezrealizowane zyski kapitałowe do kraju trzeciego; dodatkowy podatek od dochodu za granicą płacony w sytuacji, gdy stawka podatkowa jest tam niższa niż 40 proc. stawki w państwie Unii, w którym znajduje się główna siedziba firmy; klauzulę przeciwdziałającą unikaniu opodatkowania; zasady dotyczące kontrolowanych spółek zagranicznych zobowiązujące do włączenia dochodów nisko opodatkowanej zagranicznej jednostki zależnej do dochodów jednostki dominującej.

KE nie włączyła do obecnego pakietu propozycji, które już dzisiaj budzą najwięcej emocji, a mianowicie rozwiązań prawnych dotyczących wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych oraz oczekiwanej po zakończeniu publicznych konsultacji dyrektywy w sprawie upublicznienia przez firmy informacji o ich aktywności w rożnych krajach, na wzór rozwiązań prawnych obejmujących już dzisiaj sektor bankowy.

W kontekście przedłużającego się kryzysu gospodarczego, wysokiego zadłużenia i potrzeby konsolidacji budżetowej w państwach członkowskich Unii Europejskiej polityka podatkowa stała się ważnym nowym elementem europejskiej legislacji. Wzrosła również polityczna wrażliwość na nadużycia podatkowe oraz unikanie opodatkowania przez przedsiębiorstwa, szczególnie wielkie korporacje transnarodowe.

Obiektem zainteresowania europejskich instytucji stał się w pierwszej kolejności podatek od dochodów przedsiębiorstw. Bezpośrednim pretekstem, który radykalnie wzmocnił wolę polityczną poszukiwania rozwiązań na poziomie europejskim, było ujawnienie nadużyć podatkowych w niektórych państwach członkowskich, związanych z mechanizmem interpretacji podatkowej dla transnarodowych korporacji.

Pozostało 84% artykułu
Opinie Ekonomiczne
Witold M. Orłowski: Gospodarka wciąż w strefie cienia
Opinie Ekonomiczne
Piotr Skwirowski: Nie czarne, ale już ciemne chmury nad kredytobiorcami
Ekonomia
Marek Ratajczak: Czy trzeba umoralnić człowieka ekonomicznego
Opinie Ekonomiczne
Krzysztof Adam Kowalczyk: Klęska władz monetarnych
Opinie Ekonomiczne
Andrzej Sławiński: Przepis na stagnację