Choć reforma skupia na sobie największą uwagę, trzeba pamiętać, że aktualnie głównym wyzwaniem dla chińskiej polityki gospodarczej (wyartykułowanym przez Xi w grudniu ubiegłego roku) jest zapobieżenie nadmiernego, spekulacyjnego wzrostu cen na rynku nieruchomości oraz uniknięcie zagrożenia dla systemu finansowego kraju.
Z początkiem tego roku rynek obiegła informacja o pewnym funduszu hedgingowym, który miał spekulować na akcjach spółek wymienianych przez Donalda Trumpa na Twitterze, kierując się obserwacją, że kurs większości z nich rósł lub spadał o około 5 proc. po każdym pojawieniu się nazwy w tweecie amerykańskiego prezydenta-elekta. W przypadku Chin nie jest to takie proste, ale tamtejszym spółkom również często zdarza się podskakiwać o 10 proc. w związku z deklaracjami rządu. Podobnie jak globalne koncerny w przypadku Trumpa, mogą one w poważny sposób odczuć skutki noworocznych instrukcji prezydenta Xi.
Analitycy Haitong uważają, że w tym roku reforma strony podażowej będzie wciąż w centrum uwagi, jednak wpływ na rynki węgla i stali osłabnie. Podejmowane będą natomiast próby rozszerzenia reformy strony podażowej na nieobjęte dotąd sektory, takie jak aluminium (produkcja w 2016 r. wzrosła o 8 proc.) i chemikalia. Jednakże główny nacisk reformatorów w 2017 r., jak spodziewa się nasz zespół analiz w Chinach, zostanie położony na dwa inne obszary: oddłużenie poprzez nową reformę polegającą na konwersji długu na kapitał własny oraz restrukturyzację przedsiębiorstw należących do skarbu państwa (SOE).
Konwersja długu na akcje nie jest mechanizmem czysto rynkowym, ale skala oddłużania może spowodować, że zadłużenie Chin, wynoszące 105 bilionów juanów, zmniejszy się o 3 proc. Jest to możliwe dzięki temu, że wiele firm z sektorów, które w przeszłości zmagały się z nadpodażą i niskimi cenami, stało się znowu rentowne. Druga reforma, restrukturyzacja państwowych spółek, odbywa się często kosztem ich globalnych konkurentów. Jak dotąd mieliśmy deklaracje restrukturyzacji sektora kolejowego, pierwszą w miarę całościową reorganizację przemysłu obronnego (China North Industries) oraz przemysłu naftowego. We wszystkich tych branżach dochodzi do konsolidacji. Inne kluczowe segmenty to telekomunikacja, przemysł lotniczy, firmy wytwórcze i lokalne SOE działające w branżach motoryzacyjnej, farmaceutycznej i budowlanej. Wszędzie tam siły rynkowe mogą zacząć odgrywać większą rolę.
