Tak wynika z wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 3 lipca 2015 r. (sygn. akt I ACa 587/15).
W 2012 r. państwo W. nabyli od gminy lokal mieszkalny, w którym do tej pory mieszkali jako najemcy. Cenę sprzedaży określono na kwotę 151 tys. 300 zł, lecz gmina zastosowała przysługującą najemcom 90-proc. bonifikatę i w efekcie małżonkowie kupili mieszkanie za 15 tys. 130 zł. W umowie zastrzeżono, że w przypadku zbycia lokalu lub wykorzystania go na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 5 lat, licząc od dnia nabycia, nabywca zobowiązany będzie do zwrotu kwoty równowartości zwaloryzowanej bonifikaty. Przy czym obowiązku zwrotu bonifikaty nie będzie w trzech przypadkach: zbycia mieszkania na rzecz osoby bliskiej, zamiany lokalu mieszkalnego na inny lokal mieszkalny albo nieruchomość przeznaczoną lub wykorzystywaną na cele mieszkaniowe oraz sprzedaży lokalu, jeżeli pieniądze ze sprzedaży zostaną w ciągu roku przeznaczone na nabycie innego lokalu mieszkalnego albo nieruchomości.
Dla rodziców dom, dla syna mieszkanie
Państwo W. nie odczekali 5 lat, w 2013 r. sprzedali mieszkanie za 160 tys. zł. Dziewięć miesięcy później kupili spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za 250 tys. zł (50 tys. zł ze środków własnych i 200 tys. zł z kredytu). W tym nowo kupionym lokalu mieszka i zameldowany jest syn państwa W. Oni natomiast od 2012 r. zameldowani są na pobyt stały w domu, który kupili jeszcze w 2010 r. (a więc przed wykupieniem gminnego lokalu z bonifikatą) w stanie surowym otwartym.
Gmina wystąpiła do małżonków W. o zwrot bonifikaty wskazując, że nie ma okoliczności, które zwalniałaby ich z tego obowiązku. Przeciwnego zdania byli państwo W. Ich zdaniem wydatkowanie kwoty uzyskanej ze sprzedaży na zakup innego mieszkania oraz na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na wykończenie domu absolutnie zwalnia ich ze zwrotu bonifikaty.
Spór trafił do sądu na skutek pozwu gminy przeciwko małżonkom W.
