Dereprywatyzacja warszawskich nieruchomości

Postępowania administracyjne w nowym, szczególnym trybie prowadzi Komisja do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa. W toku postępowania może ona np. ustanowić zakaz zbywania lub obciążania nieruchomości.

Publikacja: 06.06.2017 06:20

Dereprywatyzacja warszawskich nieruchomości

Foto: Fotorzepa, Adam Burakowski

Nowa ustawa dereprywatyzacyjna weszła w życie 5 maja br. Dotyczy nieruchomości podlegających przepisom dekretu z 6 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (tzw. dekret Bieruta). Dla załatwienia tych spraw ustawodawca utworzył nowy organ administracji publicznej – Komisję do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (dalej komisja). Przewidziano dla niej wiele uprawnień, które nie przysługują organowi prowadzącemu zwykłe postępowanie administracyjne.

Postępowanie rozpoznawcze

Komisja przeprowadza z urzędu czynności sprawdzające w celu stwierdzenia, czy w związku z wydaniem danej decyzji reprywatyzacyjnej istnieją podstawy do wszczęcia postępowania rozpoznawczego. Przewidziano, że organy administracji rządowej i samorządowej oraz podległe im jednostki organizacyjne, na wniosek przewodniczącego komisji, mają obowiązek udzielać komisji, w ramach swoich kompetencji, pomocy przy wykonywaniu zadań, a w szczególności przedstawiać, w terminie wskazanym we wniosku, niezbędne informacje i dokumenty oraz wydawać opinie. Przewodniczący komisji może także wystąpić do prokuratora z wnioskiem o przeszukanie pomieszczeń lub innych miejsc, czy zajęcie rzeczy w celu zabezpieczenia dowodu w sprawie.

W toku postępowania rozpoznawczego przeprowadzana jest rozprawa. Obowiązkowy jest udział w rozprawie strony, wezwanej do stawienia się na nią osobiście. Strona, która mimo prawidłowego wezwania nie stawiła się bez uzasadnionej przyczyny albo bez zezwolenia kierującego rozprawą opuściła rozprawę przed jej zakończeniem, może być ukarana grzywną do 3.000 zł, a w razie ponownego niezastosowania się do wezwania – grzywną do 10 000 zł. Grzywnami do tej wysokości można ukarać także świadka lub biegłego – za niestawiennictwo, opuszczenie rozprawy bez zezwolenia lub bezzasadną odmowę złożenia zeznania albo wydania opinii. Świadek podlega odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy, o czym należy pouczyć przed rozpoczęciem przesłuchania.

W sytuacji, gdy jest to niezbędne dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, komisja może – w drodze postanowienia – nakazać wpis w księdze wieczystej ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu rozpoznawczym. W przypadku decyzji reprywatyzacyjnej, która nie wywołała nieodwracalnych skutków prawnych (nieodwracalne skutki prawne mają miejsce np. w razie odpłatnego nabycia nieruchomości przez osobę w dobrej wierze), komisja może także ustanowić zakaz zbywania lub obciążania nieruchomości. Podstawą wpisu w księdze wieczystej jest postanowienie komisji, z chwilą jego wydania. Komisja występuje z wnioskiem o wpis w księdze wieczystej. Na postanowienie zawierające zakaz zbywania lub obciążania nieruchomości, właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości przysługuje zażalenie.

W razie powzięcia przez komisję informacji o toczącym się – przed organem administracji, sądem administracyjnym, sądem powszechnym lub Sądem Najwyższym – postępowaniu:

- dotyczącym decyzji reprywatyzacyjnej albo

- o zapłatę odszkodowania lub wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości,

toczącym się na skutek wydania decyzji reprywatyzacyjnej, komisja zawiadamia organ lub sąd o wszczęciu postępowania rozpoznawczego. W takim przypadku postępowanie toczące się przed organem lub sądem podlega zawieszeniu.

Decyzje komisji

Po przeprowadzeniu postępowania rozpoznawczego, komisja wydaje decyzję, w której:

- utrzymuje w mocy decyzję reprywatyzacyjną,

- uchyla decyzję reprywatyzacyjną w całości albo części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy,

- uchyla decyzję reprywatyzacyjną w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi, który wydał ostateczną decyzję reprywatyzacyjną, jeżeli ta decyzja została wydana z naruszeniem prawa, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie (w takim przypadku zapatrywania prawne i wskazania komisji co do dalszego postępowania są wiążące dla organu, któremu przekazano sprawę),

- w sytuacji, gdy decyzja reprywatyzacyjna wywołała nieodwracalne skutki prawne, stwierdza wydanie tej decyzji z naruszeniem prawa i wskazuje okoliczności, z powodu których nie można jej uchylić, albo

- umarza postępowanie rozpoznawcze.

Decyzja uchylająca decyzję reprywatyzacyjną (albo stwierdzająca jej wydanie z naruszeniem prawa) jest wydawana m.in. w sytuacji, gdy

- stroną postępowania o wydanie decyzji reprywatyzacyjnej była osoba, która nie była uprawniona zgodnie z dekretem, lub przeniesienie roszczeń do nieruchomości warszawskiej było rażąco sprzeczne z interesem społecznym (w szczególności jeżeli nastąpiło w zamian za świadczenie wzajemne rażąco niewspółmierne do wartości nieruchomości warszawskiej) bądź

- wydanie decyzji reprywatyzacyjnej doprowadziło do skutków rażąco sprzecznych z interesem społecznym lub z celem, dla którego ustanowiono użytkowanie wieczyste (w szczególności w razie zastosowania – uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający korzystanie z lokalu w nieruchomości warszawskiej – groźby bezprawnej lub przemocy w stosunku do osoby zajmującej ten lokal).

W razie stwierdzenia przez komisję wydania decyzji reprywatyzacyjnej z naruszeniem prawa (decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne, w związku z czym nie można jej uchylić), zasadą jest, że komisja nakłada w swojej decyzji obowiązek zwrotu równowartości nienależnego świadczenia.

Przewidziano także, że w razie wydania przez komisję decyzji uchylającej decyzję reprywatyzacyjną (albo stwierdzającej jej wydanie z naruszeniem prawa), osobie zajmującej lokal w danej nieruchomości przysługuje od m.st. Warszawy odszkodowanie za poniesioną szkodę lub zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, jeżeli:

- wobec tej osoby zastosowano uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający korzystanie z lokalu groźbę bezprawną bądź przemoc lub

- podwyższono czynsz albo inne opłaty za używanie lokalu w stosunku do czynszu określonego na podstawie przepisów o ochronie praw lokatorów, jeżeli spowodowało to istotne pogorszenie jej sytuacji materialnej.

Wniosek o odszkodowanie lub zadośćuczynienie trzeba złożyć w ciągu 30 dni od dnia, w którym decyzja komisji uchylająca decyzję reprywatyzacyjną (albo stwierdzająca jej wydanie z naruszeniem prawa) stała się ostateczna.

podstawa prawna: ustawa z 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (DzU z 2017 r. poz. 718)

Nowa ustawa dereprywatyzacyjna weszła w życie 5 maja br. Dotyczy nieruchomości podlegających przepisom dekretu z 6 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (tzw. dekret Bieruta). Dla załatwienia tych spraw ustawodawca utworzył nowy organ administracji publicznej – Komisję do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (dalej komisja). Przewidziano dla niej wiele uprawnień, które nie przysługują organowi prowadzącemu zwykłe postępowanie administracyjne.

Pozostało 92% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów