Takie stanowisko zaprezentowała Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 17 listopada 2016 r. (IPPB4/4511-1043/16-4/IM).
Podatniczka nabyła w 2004 r. nieruchomość, którą następnie zamierzała sprzedać. Ustanowiła w tym celu pełnomocnika, który w jej imieniu zawarł w 2010 r. umowę sprzedaży owej nieruchomości. W umowie tej kupujący zobowiązał się do uiszczenia ceny nieruchomości, wprowadzając jednocześnie sprzedającego w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z zawartej umowy. Wbrew zobowiązaniu wynikającemu z dokonanej czynności prawnej kupujący nie uiścił bowiem ceny ustalonej w umowie.
Niewywiązanie się przez kupującego z obowiązku zapłaty ustalonej ceny było przyczyną odstąpienia przez stronę sprzedającą w 2011 r. od zawartej umowy. W złożonym kupującemu oświadczeniu podatniczka domagała się zwrotu sprzedanej nieruchomości. W 2013 r. sąd okręgowy wydał wyrok, w którym uznał odstąpienie od umowy sprzedaży za skuteczne i zobowiązał pozwanego do złożenia oświadczenia, na mocy którego przeniesie on własność nieruchomości na powódkę. Ostatecznie jeszcze w tym samym roku strony umowy zawarły ugodę w formie aktu notarialnego, mocą której własność nieruchomości została ponownie przeniesiona na podatniczkę.
Podatniczka zadała więc pytanie, czy zwrot nieruchomości sprzedającemu, będący następstwem wprowadzenia sprzedającego przez kupującego w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z umowy oraz skutecznego odstąpienia przez sprzedającego od umowy jest nabyciem w rozumieniu prawa podatkowego, powodującym, że w okresie pięciu lat od takiego zdarzenia każde odpłatne zbycie nieruchomości będzie powodować obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Zdaniem podatniczki przeniesienie na nią własności nieruchomości przez kupującego nie stanowi nabycia w rozumieniu prawa podatkowego, które powodowałoby w okresie kolejnych pięciu lat od tego zdarzenia obowiązek zapłaty podatku dochodowego w razie odpłatnego zbycia nieruchomości.
Organ podatkowy uznał stanowisko podatniczki za nieprawidłowe i wskazał, że samo rozwiązanie umowy sprzedaży nieruchomości nie powoduje automatycznego przeniesienia własności z powrotem na zbywcę. Zdaniem organu rozwiązanie umowy sprzedaży nie znosi wszystkich jej skutków, w szczególności zaś jej skutku rzeczowego w postaci przeniesienia własności nieruchomości, ale stwarza jedynie zobowiązanie do powrotnego przeniesienia własności nieruchomości na zbywcę. Wywiera zatem skutek obligacyjny.
