Wizytacje przeprowadzone przez Krajowy Mechanizm Prewencji uprawniają do sformułowania generalnego wniosku, że pomimo wyznaczenia w każdej z jednostek penitencjarnych celi mieszkalnej dla osadzonych poruszających się na wózkach, zastosowane w tych aresztach śledczych i zakładach karnych rozwiązania nie znoszą w całości barier architektonicznych, czyniąc te obiekty dostępnymi jedynie częściowo dla tej kategorii osadzonych.
Infrastruktura jednostek nie pozwala na samodzielne poruszanie się po nich osób na wózku, poza celą mieszkalną. W celu skorzystania z placów spacerowych, sal widzeń czy świetlic niejednokrotnie muszą oni pokonywać schody lub wysokie stopnie, bądź też liczyć na pomoc współosadzonych.
Mając na uwadze dorobek orzeczniczy Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, zalecenia wydane przez Organizację Narodów Zjednoczonych, a także krajowe ustawodawstwo wszelkie instytucje państwowe winny podejmować działania ukierunkowane na urzeczywistnienie praw osób z niepełnosprawnością. W przekonaniu Rzecznika obowiązujące Zarządzenie Dyrektora Generalnego powinno zostać zaktualizowane, tak aby wyznaczone w nim jednostki do osadzania osób na wózkach miały architektoniczne
