Terapeutyczne szczepionki antyrakowe to wielka nadzieja onkologii. Zakładają one użycie do walki z nowotworami własnych sił organizmu, a nie promieniowania czy chemioterapii. Innymi słowy, nasz układ odpornościowy miałby zwalczać guzy tak jak infekcje.
To właśnie próbują osiągnąć naukowcy z niemieckiego Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji. Na łamach najnowszego magazynu „Nature" opisują, w jaki sposób wykorzystali nanocząsteczki niosące fragmenty RNA uwrażliwiające układ odpornościowy na charakterystyczne cechy komórek nowotworu. Dzięki temu limfocyty mogły się z tymi „zbuntowanymi jednostkami" rozprawić.
Zespołem kierują Ugur Sahin i Lena Kranz, specjalizujący się w biologii nowotworów. Choć efekty testów na zwierzętach oraz pierwszej fazy badań klinicznych były zaskakująco dobre, sami naukowcy przyznają, że są dopiero na początku długiej drogi. U jej kresu może jednak czekać uniwersalna szczepionka na raka – entuzjazmuje się „Nature".
Jak to działa? Badacze przygotowali fragment RNA, który zamknęli w otoczce lipidowej (to właśnie nanocząsteczki), która zapobiega rozerwaniu nici i zniszczeniu zakodowanej informacji. Otoczka przypomina trochę błonę komórkową, a dzięki sprytnemu trikowi (ma ujemny ładunek elektryczny) łatwo przyłącza się do tzw. komórek dendrytycznych. Te komórki to jeden z ważniejszych elementów układu odpornościowego – ich rolą jest złapanie antygenu, cząsteczki wykorzystywanej do namierzania celu, i „pokazanie" go limfocytom. Nauczone w ten sposób rozpoznawania wroga limfocyty mogą przystąpić do ataku.
Ponieważ RNA można praktycznie dowolnie zaprogramować, naukowcy mogą kodować w ten sposób dowolne antygeny odpowiadające konkretnym typom nowotworów – przekonuje „Nature".
