Episkopat o ŚDM po publikacji „Rzeczpospolitej”

„Ponieważ ŚDM jest wydarzeniem o charakterze religijnym, a jego organizatorem jest strona kościelna, nie stosuje się do niego rozwiązań ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych" – wypowiedź ministra dla PAP (depesza z 20.02.2016 r., godz. 9.32).

W kolejnym punkcie oświadczenia BP KEP zauważa: „2. Przygotowywana specustawa o organizacji Światowych Dni Młodzieży jest inicjatywą strony rządowej, mającą na celu jak najlepsze przygotowanie tego światowej rangi wydarzenia. Główne kontrowersyjne twierdzenia, co do projektu przygotowywanej specustawy, zawarte w artykule, są oparte na głosach nieokreślonych osób i nie oddają aktualnego stanu procedowania".

To prawda. Przygotowana specustawa jest rzeczywiście inicjatywą strony rządowej – ani razu w naszej publikacji nie pada stwierdzenie, że była to inicjatywa Kościoła. Rząd nie przeprowadził jednak w sprawie żadnych konsultacji. I prawdą jest, że strona kościelna (o czym nie ma jednak mowy w oświadczeniu) wysłała swoje uwagi do tego projektu. Podnoszone przez nas kwestie dot. bezpieczeństwa oparte są na rozmowach z niezależnymi ekspertami, których nazwiska są w tekście wymienione. Nie można zatem stwierdzać, że są to osoby „nieokreślone". Naszym informatorom ze strony kościelnej obiecaliśmy anonimowość i nie możemy zdradzić ich personaliów. Co do „stanu procedowania" - w tekście jest wyraźnie zaznaczone, że prace nad projektem trwają.

W ostatnim punkcie oświadczenia czytamy z kolei: „3. W kwestii współpracy strony kościelnej i państwowej wiążąca pozostaje tutaj opinia bp. Artura Mizińskiego, Przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce w 2016 r.: »Bardzo dobrze oceniam przygotowania do Światowych Dni Młodzieży ze strony rządowej. Myślę, że wzajemne relacje i współpracę można określić jako otwarte i partnerskie. Cieszę się z zaangażowania rządu i z wielką nadzieją patrzę w przyszłość«."

Z przytoczoną wypowiedzią biskupa nie sposób polemizować. Na etapie negocjacji i uzgodnień między Kościołem a państwem w sprawie tak delikatnej, trudno bowiem od szefa kościelnego zespołu wymagać głosu krytycznego.