Co więcej w ocenie Ministra, spośród zgłoszonych kandydatów, Tomasz L. posiadał przygotowanie zarówno merytoryczne, jak i praktyczne do pełnienia funkcji komornika jak również daje on najlepszą spośród wszystkich kandydatów rękojmię należytego wykonywania obowiązków komornika sądowego. Dodał, iż opinie samorządu komorniczego nie mają dla niego charakteru wiążącego, niemniej podlegają ocenie tak jak pozostałe dowody w sprawie. Z taką decyzją nie zgodziła się Małgorzata C., która zaskarżyła ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Ten przyznał jednak rację Ministrowi Sprawiedliwości.
WSA podkreślił, iż w interesie społecznym jest, by najważniejszym kryterium gwarantującym - przy wyborze kandydata na stanowisko komornika sądowego - prawidłowe wykonywanie obowiązków, było jego doświadczenie zawodowe, poparte gruntowną wiedzą praktyczną i teoretyczną. W przypadku kandydata, który jest asesorem komorniczym istnieje ustawowy katalog uprawnień, określający zakres podejmowanych przez asesora czynności, istotnych z punktu widzenia oceny przygotowania praktycznego do pełnienia funkcji komornika sądowego.
Sąd stwierdził, że Minister Sprawiedliwości, działając w ramach uznania administracyjnego, miał prawo wybrać spośród kandydatów spełniających wymogi formalne niezbędne do powołania na stanowisko komornika sądowego osobę, która w jego opinii daje najpełniejszą gwarancję należytego wykonywania obowiązków komornika.
W skardze kasacyjnej Małgorzata C. zarzuciła Ministrowi błędne uznanie, iż wykonywanie zawodu adwokata nie oznacza legitymowania się uprawnieniami do pełnienia obowiązków komornika sądowego w stopniu co najmniej równym asesorom komorniczym posiadającym dwuletni staż pracy i nie uzasadnia powołania skarżącej jako jedynego kandydata o tak wysokich kwalifikacjach, po zdanym egzaminie sędziowskim i najdłużej wykonującego zawód prawniczy, na stanowisko komornika sądowego, zarówno ze względu na optymalny interes społeczny.
Argumenty podniesione przez adwokat nie przekonały Naczelnego Sądu Administracyjnego, który utrzymał wyrok WSA.
W uzasadnieniu podkreślono, że Minister Sprawiedliwości nie kwestionował posiadanych przez skarżącą kwalifikacji zawodowych (zdanego egzaminu sędziowskiego, zatrudnienia na stanowisku referendarza sądowego, posiadanego wpisu na listę radców prawnych a następnie wpisu na listę adwokatów) upoważniających skarżącą do powołania na stanowisko komornika lecz uznał, iż inny kandydat również spełnia ustawowe wymogi do powołania go na stanowisko komornika a ponadto posiadany przez niego staż pracy w kancelarii komornika, odbycie aplikacji komorniczej, praca w charakterze asesora komorniczego oraz pełnienie obowiązków za zmarłego komornika predysponują go bardziej od pozostałych kandydatów do powołania go na stanowisko komornika.
