Lepiej się upewnić co do potrzeby konsultacji

Zasięganie informacji w trybie art. 30 ust. 21 ustawy o związkach zawodowych nie należy do procedury rozwiązania stosunku pracy. Jednak nieskorzystanie przez pracodawcę z przewidzianej tym przepisem możliwości ustalenia statusu pracownika i zaniechanie przeprowadzenia konsultacji z art. 38 k.p. wobec błędnego przeświadczenia o braku jej potrzeby skutkuje wadliwością wypowiedzenia. Przy czym przy ustalaniu statusu pracownika organizacja związkowa nie jest uprawniona do uzyskania od pracodawcy informacji na temat jego zamiarów wobec tej osoby ani do oceny celu zbierania przez niego danych.

Publikacja: 19.10.2017 00:01

Lepiej się upewnić co do potrzeby konsultacji

Foto: Fotolia.com

Na takim stanowisku stanął Sąd Najwyższy w wyroku z 17 maja 2017 r. (II PK 108/16).

24 czerwca 2014 r. powódka została przyjęta w poczet członków związku zawodowego. Pracodawca nie został poinformowany o tym fakcie ani przez pracownicę, ani przez reprezentującą ją organizację związkową. 2 lipca 2014 r. złożył powódce oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem. Po wręczeniu wypowiedzenia, z pracodawcą skontaktował się telefonicznie przedstawiciel związku zawodowego, oznajmiając, że rozwiązując z powódką umowę o pracę naruszono przepisy, albowiem należy ona do związków zawodowych. Listę pracowników, którzy zapisali się do związku zawodowego, przekazano pozwanemu dopiero dzień po dokonaniu powódce wypowiedzenia umowy o pracę.

Sąd rejonowy oddalił powództwo o przywrócenie do pracy, natomiast sąd okręgowy oddalił apelację powódki. SO uznał, że pozwany nie dopuścił się naruszenia art. 38 § 1 k.p., gdyż pracownik, który chce, aby w razie decyzji o jego zwolnieniu konsultowano ją ze związkiem zawodowym, do którego należy, powinien współdziałać w tym zakresie ze swoim pracodawcą. Sąd ustalił, że pozwana spółka przed wręczeniem powódce wypowiedzenia nie miała wiedzy o fakcie jej przynależności do związku zawodowego, gdyż nie poinformowała go o tym ani organizacja, ani pracownica.

Sąd Najwyższy nie zgodził się z powyższym. Uwzględnił skargę kasacyjną powódki, wskazując, że przepis art. 38 k.p. wiąże obowiązek konsultacyjny z pracodawcą i nie uzależnia jego spełnienia od inicjatywy pracownika lub związku zawodowego w zakresie przekazywania podmiotowi zatrudniającemu informacji o korzystaniu przez zwalnianą osobę z ochrony związkowej. Dodatkowo zwrócił uwagę, że regulacja art. 30 ust. 21 ustawy o związkach zawodowych ma na celu umożliwienie pracodawcy dopełnienia wynikającego z art. 38 k.p. wymagania formalnego związanego z wypowiedzeniem umowy o pracę. Zasięganie informacji w trybie art. 30 ust. 21 ustawy o zz nie należy co prawda do procedury rozwiązania stosunku pracy, ale nieskorzystanie przez pracodawcę z przewidzianej tym przepisem możliwości ustalenia statusu pracownika, jako objętego lub nieobjętego ochroną związkową, i zaniechanie przeprowadzenia konsultacji z art. 38 k.p. wobec błędnego przeświadczenia o braku potrzeby tej konsultacji sprawia, iż wypowiedzenie umowy o pracę dokonane jest z naruszeniem obowiązujących przepisów w rozumieniu art. 45 § 1 k.p. Jednocześnie SN wskazał, że organizacja związkowa nie jest uprawniona do uzyskania od pracodawcy informacji na temat jego zamiarów wobec konkretnego pracownika przed etapem konsultacji ani do oceny celu zbierania danych przez pracodawcę.

Komentarz eksperta

Piotr Nietrzpiel, radca prawny w Kancelarii Prawa Pracy Wojewódka i Wspólnicy Sp.k.

Przepis art. 38 k.p. ustanawiający obowiązek dokonania konsultacji dotyczy sytuacji, gdy dany pracownik jest członkiem związku zawodowego lub też organizacja związkowa wyraziła zgodę na reprezentowanie jego praw pracowniczych, mimo niezrzeszenia w związku. Zatem aby móc wypełnić właściwie swój obowiązek, pracodawca powinien mieć informację, czy w przypadku pracownika, któremu zamierza wypowiedzieć umowę o pracę, występują powyższe przesłanki. To właśnie regulacja art. 30 ust. 21 ustawy zz służy powyższemu celowi. Jednak na gruncie tego przepisu pojawiły się rozbieżności co do jego interpretacji.

Początkowo judykatura uznawała, że pracodawca nie ma obowiązku każdorazowego zwracania się do związku z zapytaniem o status konkretnego pracownika, a powinien zwrócić się do zakładowych organizacji związkowych o imienną listę osób, które ten związek reprezentuje w indywidualnych sprawach ze stosunku pracy. Jej aktualizacja powinna zaś następować z inicjatywy związku zawodowego bądź pracownika (m.in. wyrok SN z 22 czerwca 2004 r., II PK 2/04 i z 18 października 2005 r., II PK 90/05). Jednak obecnie w orzecznictwie zwraca się uwagę na aspekt ochrony danych osobowych, wskazując, że dane przekazane pracodawcy przez związek muszą spełniać kryterium niezbędności, w czym nie mieści się przekazanie danych o statusie wszystkich pracowników, niejako „na zapas" (uchwała SN z 24 stycznia 2012 r., III PZP 7/11 i z 21 listopada 2012 r., III PZP 6/12). W tej mierze pracodawca powinien skorzystać z przepisu art. 30 ust. 21 ustawy o zz każdorazowo w odniesieniu do pracowników, względem których zamierza dokonać czynności w indywidulanej sprawie ze stosunku pracy wymagającej współdziałania ze związkami. Sam brak inicjatywy związku lub pracownika w zakresie informowania nie sanuje bowiem ewentualnej wadliwości późniejszych działań pracodawcy.

Jednocześnie SN ponownie zwrócił uwagę, że pracodawca, realizując powyższy przepis, nie powinien na tym etapie ujawniać, jaką czynność planuje dokonać wobec pracownika objętego wnioskiem. Zwłaszcza że organizacja związkowa nie ma prawa oceniać, czy cel pracodawcy uzasadnia zbieranie przez niego danych pracownika.

Na takim stanowisku stanął Sąd Najwyższy w wyroku z 17 maja 2017 r. (II PK 108/16).

24 czerwca 2014 r. powódka została przyjęta w poczet członków związku zawodowego. Pracodawca nie został poinformowany o tym fakcie ani przez pracownicę, ani przez reprezentującą ją organizację związkową. 2 lipca 2014 r. złożył powódce oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem. Po wręczeniu wypowiedzenia, z pracodawcą skontaktował się telefonicznie przedstawiciel związku zawodowego, oznajmiając, że rozwiązując z powódką umowę o pracę naruszono przepisy, albowiem należy ona do związków zawodowych. Listę pracowników, którzy zapisali się do związku zawodowego, przekazano pozwanemu dopiero dzień po dokonaniu powódce wypowiedzenia umowy o pracę.

Pozostało 85% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP