Do bezterminowej umowy o pracę daleka droga

Można zawrzeć umowę na czas określony na dłużej niż 33 miesiące. Zostanie ona uznana za zawartą bezterminowo od dnia upływu tego limitu. Do tego czasu można ją rozwiązać według łatwiejszych zasad.

Publikacja: 01.03.2016 06:00

Od 22 lutego br. obowiązują limity w zatrudnianiu na czas określony

Od 22 lutego br. obowiązują limity w zatrudnianiu na czas określony

Foto: 123RF

Od 22 lutego br. art. 25

1

k.p. wprowadził w odniesieniu do umów o pracę zawieranych na czas określony dwa limity ograniczające zatrudnienie pracownika u tego samego pracodawcy:

- liczby umów – nie można zawrzeć ich więcej niż trzy,

- czasowy – łączny czas związania tymi umowami nie może przekraczać 33 miesięcy.

Te ograniczenia mają zastosowanie zarówno do umów zawieranych przed 22 lutego br., jak i tych trwających tego dnia. Przy czym większą trudność sprawiają te drugie, do których odnoszą się przepisy przejściowe zawarte w art. 14 ust. 4 ustawy z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2015 r., poz. 1220).

Zgodnie z tym przepisem w przypadku umowy na czas określony zawartej przed zmianą przepisów do limitu czasowego wliczeniu podlega okres zatrudnienia przypadający od 22 lutego 2016 r. Oznacza to, że cały okres pracy trwający do 21 lutego br. nie jest tu brany pod uwagę.

Potwierdził to resort pracy w swoich wyjaśnieniach z 7 października 2015 r. Wskazał, że nie ma podstaw prawnych, aby do dopuszczalnego 33-miesięcznego okresu zatrudnienia na umowie o pracę na czas określony zawieranej począwszy od 22 lutego 2016 r. wliczać okres (okresy) wcześniejszego zatrudnienia na podstawie tego rodzaju umowy. Obowiązek taki nie wynika z żadnego przepisu. Przepisy przejściowe zawarte w art. 14 ust. 4–6 ustawy nakazują w pewnym zakresie uwzględniać przeszłe oraz istniejące umowy o pracę na czas określony. Jednak należy podkreślić, że wynika z nich, iż w każdym przypadku dopuszczalny okres 33 miesięcy liczy się dopiero od dnia wejścia w życie nowego brzmienia art. 25

1

k.p.

Przyjęcie takich zasad jest uzasadnione wprowadzeniem nowego sposobu limitowania umów o pracę na czas określony. Skoro przed zmianami art. 25

1

k.p. nie określał żadnego limitu czasowego umowy (umów) o pracę na czas określony, to tym samym okres trwania takiej umowy (umów) sprzed wejścia w życie zmian nie powinien mieć znaczenia z punktu widzenia nowego brzmienia tego przepisu.

Ma to odpowiednie przełożenie na umowy terminowe zawarte na kilka lat przed 22 lutego br., gdy wskazany w umowie czas, do którego ma ona trwać, obejmuje okres dłuższy niż 33 miesiące, licząc od tej daty. Według obecnych regulacji (art. 25

1

§ 3 k.p.), jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż trzy, to pracownik będzie zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Stanie się tak odpowiednio od dnia następującego po upływie 33 miesięcy albo od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony. Nie jest zatem tak, że umowa zawarta obecnie na np. cztery lata od razu uznawana jest za bezterminową.

Taka umowa jest zatem i będzie jeszcze przez prawie 33 miesiące umową na czas określony. Dopiero od dnia następującego po upływie 33 miesięcy liczonych od 22 lutego br. stanie się umową na czas nieokreślony. Oczywiście tylko wówczas, gdy wcześniej nie zostanie rozwiązana.

Ma to znaczenie o tyle, że umowę na czas określony znacznie łatwiej rozwiązać niż angaż bezterminowy. Co prawda nowelizacja k.p. wydłużyła od 22 lutego br. okresy wypowiedzenia takich umów z dotychczasowych dwóch tygodni (co dotyczy również umów zawartych na krócej niż sześć miesięcy) do:

- miesiąca – przy zatrudnieniu w danej firmie trwającym co najmniej sześć miesięcy,

- trzech miesięcy – gdy firmowy staż pracy osiągnie trzy lata.

Jednak w przypadku umów trwających 22 lutego br. ten okres zatrudnienia liczy się dopiero od 22 lutego br., co oznacza, że trochę czasu upłynie, zanim pracownik uzyska prawo do dłuższego okresu wypowiedzenia. Poza tym wypowiedzenia umowy na czas określony pracodawca nie musi ani uzasadniać, ani konsultować z organizacją związkową.

Od 22 lutego br. art. 25

k.p. wprowadził w odniesieniu do umów o pracę zawieranych na czas określony dwa limity ograniczające zatrudnienie pracownika u tego samego pracodawcy:

Pozostało 96% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP