Od 22 lutego 2016 r. zaczną obowiązywać zmiany w kodeksie pracy. Dotyczą przede wszystkim terminowych umów o pracę, tj. zawartych na okres próbny, czas określony i czas wykonania określonej pracy. Wprowadziła je ustawa z 25 czerwca 2015 r. o zmianie kodeksu pracy i niektórych innych ustaw (DzU z 2015 r., poz. 1220, dalej: nowelizacja).
Duże nowości
Najważniejsza zmiana polega na ograniczeniu okresu zatrudnienia na umowy terminowe do 33 miesięcy (z określonymi w ustawie wyjątkami). Przy czym dodatkowo przewidziano maksymalnie trzymiesięczną umowę na okres próbny. Łącznie zatem terminowe angaże będzie można zawierać najwyżej na 36 miesięcy. W nowelizacji wprowadzono też zmiany dotyczące okresów wypowiedzenia terminowych umów – zrównano je z okresami wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony.
Wreszcie nowelizacja likwiduje umowę na czas wykonania określonej pracy. Zgodnie z uzasadnieniem ustawodawcy była ona rzadko stosowana.
Nie ulega wątpliwości, że te zmiany mają na celu dalsze uprzywilejowanie pozycji pracownika wobec pracodawcy i dążenie do zwiększania trwałości stosunku pracy. Istnieje jednak ryzyko, że w sektorze prywatnym nowelizacja może doprowadzić do dalszego wzrostu tzw. samozatrudnienia.
Świadectwa po staremu
Zmiany wprowadzane nowelizacją nie wpłyną jednak znacząco na wydawanie świadectw pracy. Obowiązujące w zasadzie od marca 2011 r. art. 97 § 1