3. dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
Przy tym jeżeli:
- budowla, o której mowa w pkt 3 powyżej, jest przedmiotem umowy leasingu i odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku jej przejęcia przez właściciela, do celów określenia podstawy opodatkowania przyjmuje się wartość początkową przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, zaktualizowaną i powiększoną o dokonane ulepszenia oraz niepomniejszoną o spłatę wartości początkowej, a jeżeli budowle te zostały ulepszone lub zgodnie z przepisami o podatkach dochodowych nastąpiła aktualizacja wyceny środków trwałych – podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano ulepszenia lub aktualizacji wyceny środków trwałych,
- od budowli lub ich części, o których mowa w pkt 3 powyżej, nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa, określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego.
Jak liczyć
Zaznaczyć przy tym należy, że nie każdą powierzchnię liczoną „po podłodze" zalicza się do powierzchni użytkowej. Zgodnie z przepisami, powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50 proc., a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m powierzchnię tę pomija się. Ponadto, sposób liczenia powierzchni użytkowej wskazany w ustawie zakłada, że powierzchnię użytkową stanowi powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych. Za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. Przy okazji ewentualnych remontów czy modernizacji może się zatem zdarzyć, że powierzchnia użytkowa ulegnie zmniejszeniu, co będzie miało realne przełożenie na wysokość należnego podatku. Jeżeli przedsiębiorca uważa, że powierzchnia od jakiej aktualnie naliczany jest podatek od nieruchomości jest za wysoka, powinien dokonać ponownych pomiarów powierzchni, a ich wynik uwzględnić w wyliczeniu należnego podatku.
Jakie stawki
Wysokość stawek podatku od nieruchomości określa w drodze uchwały rada gminy. Gmina ma zatem dowolność w tym zakresie, ograniczoną jedynie maksymalnymi stawkami określonymi w ustawie.
