Z obliczeń Komisji Nadzoru Finansowego wynika, że obciążenie banków w następstwie.
restrukturyzacji kredytów/pożyczek objętych projektem ustawy według propozycji Kancelarii Prezydenta (przy kursach walut z końca 2015 r.) wynoszą odpowiednio 56,2 mld zł (dla scenariusza nr 1), 67,2 mld zł (dla nr 2), 44,6 mld zł (dla nr 3) i 66,9 mld zł (dla nr 4). Do tego doszedłby prawdopodobnie koszt zwrotu spreadów (wartość zwrotu z tytułu spreadów dla wszystkich banków to 15,2 mld zł).
Na podstawie założeń projektu i ankiety przeprowadzonej wśród banków (na podstawie charakterystyk ich portfeli kredytowych) za najbardziej prawdopodobny przyjęto scenariusz nr 4.
Wskazano, że banki nie byłyby obciążane w równym stopniu. Istnieje grupa banków, dla których ubytek funduszy własnych jest istotny i poziomy funduszy własnych po dokonanej restrukturyzacji kredytów są istotnie niższe od poziomów wymaganych regulacyjnie. Dla sześciu banków poziom łącznego współczynnika kapitałowego (TCR) zmniejsza się do wartości poniżej granicy 8 proc. W przypadku pięciu banków nastąpi obniżenie współczynnika poniżej 4 proc. (co stanowi połowę wymaganego poziomu 8 proc.). Są to banki istotne, ze względu na posiadanie aktywów w wysokości 344,7 mld zł, depozytów sektora niefinansowego w wysokości 208,5 mld zł oraz środków gwarantowanych w wysokości 137,8 mld zł. Pod względem depozytów klientów sektora niefinansowego oraz środków gwarantowanych banki te po siadają ok. 22 proc. udział w sektorze bankowym.
Z powodu restrukturyzacji kredytów, zagrożenie dalszej działalności dotyczyłoby pięciu banków w przypadku utrzymania kursów walutowych na poziomie z dnia 31.12.2015 r., oraz sześciu banków przy wzroście kursu walut obcych o 25 proc. w relacji do kursu z końca grudnia 2015 r. W konsekwencji zagrożone stają się depozyty klientów sektora niefinansowego znajdujące się w bankach zagrożonych likwidacją. Koszt poniosłyby nie tylko banki, ale też deponenci i państwo (odpowiednio 66,9 mld zł, 71 mld zł i 138 mld zł).
