Pritzker Prize 2017 wskazuje, że mija epoka architektów gwiazdorskich, ekstrawaganckich i szokujących form. Projekty tegorocznych laureatów harmonijnie integrują się z krajobrazem podejmując dialog z otaczającą przestrzenią. Nie zawłaszczają jej; przed każdym projektem projektanci starannie ją rozpoznają i dobierają materiały, które dobrze się z nią komponują.
- W dzisiejszych czasach ludzie na całym świecie stawiają sobie ważne pytanie, które dotyczy nie tylko architektury, ale również prawa, polityki i rządu – napisali w oświadczeniu członkowie jury. Żyjemy w zglobalizowanym świecie,musimy polegać na międzynarodowych wpływach, handlu, dyskusjach, transakcjach. Ale coraz więcej osób obawia się, że w tych międzynarodowych wpływach, stracimy lokalne wartości, naszą lokalną sztukę i zwyczaje. Rafael Aranda, Carme Pigem i Ramon Vilalta mówią nam, że możliwe jest jedno i drugie. Pomagają nam zobaczyć w najbardziej piękny i poetycki sposób, że odpowiedź na to pytanie nie tkwi w wyborze „albo / albo" i możemy, przynajmniej w architekturze, mieć nasze korzenie mocno osadzone w miejscu i ramiona sięgające reszty świata.
W swych projektach Katalończycy łączą prostotę form z kreatywnością, w ścisłym powiązaniu z przestrzenią, dla której projektują. Laureaci współpracują z sobą od 1988 roku, gdy zdecydowali się powrócić do rodzinnej miejscowości i założyć tam pracownię architektoniczną. Wiele obiektów zrealizowali w Katalonii, co nie przeszkadza im tworzyć także w innych regionach Hiszpanii, we Francji czy w Belgii.
W Ripoll nad rzeką Ter (prowincja Girona) w miejsce wyburzonego teatru zaprojektowali unikalną wielofunkcyjna publiczną przestrzeń La Lira Theater Public Open Space (2011). Na zewnątrz wygląda jak ażurowa brama z nierdzewnej stal (o skali przywołującej dawny teatr), prowadząca do miasta, a zarazem otwierająca się na piękną panoramę rzeki i gór. Przestrzeń ta jako zadaszony plac zachęca do spotkań, a pod ziemią kryje wielofunkcyjną salę.
Budynek przedszkola „El Petit Comte” (2010)w Besalu ( Girona) ma prostokątny kształt, a jednoczesnie to finezyjna konstrukcja z kolorowych pionowych rur , przypominających dziecięce kredki (jedne pełnia rolę kolorowych filtrów naturalnego światła, inne, obracające się, zapraszają do zabawy).
