Kwestia przedawnienia możliwości orzekania merytorycznego może być brana pod uwagę jedynie w sytuacji, gdy nie ma wątpliwości, że postanowienie o wznowieniu postępowania zostało wydane prawidłowo orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 października 2016 r. (sygn. II OSK 3319/14).
Orzeczenie zostało wydane w następującym stanie faktycznym. W październiku 2001 r. powiatowy inspektor nadzoru budowlanego (dalej PINB) zakończył postępowanie w sprawie samowolnej przebudowy budynku gospodarczego i zmiany sposobu użytkowania budynku na działce. Decyzja ta była przedmiotem oceny w nadzwyczajnym postępowaniu o stwierdzenie jej nieważności prowadzonym przez wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego (WINB) i głównego inspektora nadzoru budowlanego, a wydane przez te organy akty poddano kontroli sądu administracyjnego. Ostatecznie decyzja ta pozostała w obrocie prawnym.
Z uchybieniem terminu
We wrześniu 2009 r. do organu wpłynęło pismo z żądaniem wznowienia postępowania zakończonego ww. decyzją PINB z października 2001 r. PINB dwukrotnie odmówił wznowienia postępowania, jednak rozstrzygnięcia te zostały uchylone. W dalszym toku postępowania, postanowieniem z lipca 2013 r. PINB wznowił postępowanie i decyzją z października 2013 r. odmówił uchylenia własnej decyzji z 2001 r. uznając, że podanie o wznowienie zostało wniesione z uchybieniem ustawowego terminu (art. 148 § 1 i 2 k.p.a.), a ponadto nie zachodziła żadna z ustawowych przesłanek wznowienia, na które powoływała się wnioskodawczyni (art. 145 § 1 pkt 1, 2, 4, 5 i 6 k.p.a.).
Organ odwoławczy decyzją z października 2013 uwzględnił odwołanie wnioskodawczyni i uchylił zarówno decyzję PINB z października 2013 r., jaki i postanowienie o wznowieniu postępowania. Zdaniem WINB organ I instancji nie poczynił ustaleń w kwestii zachowania przez wnioskodawczynię terminu do zgłoszenia podania o wznowienie i tym samym nie ziściły się wszystkie przesłanki wstępnej fazy postępowania wznowieniowego, a o za tym idzie brak było podstaw do wydania postanowienia o wznowieniu postępowania.
Z rozstrzygnięciem WINB nie zgodził się właściciel nieruchomości, który wniósł skargę do WSA w Rzeszowie. Skarżący podał, że od daty wydania przez PINB kwestionowanej decyzji z 2001 upłynęło przeszło 10 lat, a wnioskodawczyni brała udział w tym postępowaniu. Wymieniona decyzja została jej doręczona i nie wniosła od niego skutecznie odwołania. Uchybiła również terminowi do wniesienia podania o wznowienie. Ponadto nieskutecznie podejmowała próby wyeliminowania decyzji z 2001 r. z obrotu prawnego w trybie nadzwyczajnym o stwierdzenie nieważności decyzji. Aktualnie brak jest przesłanek do wznowienia postępowania. Na tej podstawie skarżący właściciel nieruchomości domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji WINB, a także decyzji organu I instancji i wydanego przez niego postanowienia o wznowieniu postępowania administracyjnego.
