Rada gminy może różnicować stawki podatku od nieruchomości

Dokonując różnicowania stawek podatku od nieruchomości rada gminy powinna respektować zasadę równości, aby podmioty znajdujące się w takiej samej sytuacji były traktowane jednakowo.

Publikacja: 12.12.2017 04:30

Rada gminy może różnicować stawki podatku od nieruchomości

Foto: 123RF

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach lokalnych (dalej: u.p.o.l.) podstawę opodatkowania stanowi:

- dla gruntów – powierzchnia

- dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa

- dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, wartość ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.

Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50 proc., a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się (art. 4 ust. 2 u.p.o.l.).

Wysokość stawek podatku od nieruchomości określa rada gminy w drodze uchwały. Jednak ustalone przez radę stawki nie mogą przekroczyć górnych stawek podatku określanych przez ministra finansów. Nie mogą one przekroczyć rocznie:

- od gruntów:

- związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków – 0,89 zł od 1 m2 powierzchni,

- pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych – 4,54 zł od 1 ha powierzchni,

- pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego – 0,47 zł od 1 m2 powierzchni,

- niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji i położonych na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego – 2,98 zł od 1 m2 powierzchni;

- od budynków lub ich części:

- mieszkalnych – 0,75 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,

- związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej – 22,66 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,

- zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym – 10,59 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,

- związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń – 4,61 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,

- pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego – 7,62 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej;

- od budowli – 2 poc. ich wartości określonej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 3-7.

Dokonując określenia wysokości stawek podatku rada gminy może różnicować stawki dla poszczególnych przedmiotów opodatkowania. W stosunku do gruntów rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania uwzględniając w szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie i sposób wykorzystywania gruntu (art. 5 ust. 2 u.p.o.l.).

Z kolei określając wysokość stawek dotyczących budynków, rada może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, sposób wykorzystywania, rodzaj zabudowy, stan techniczny oraz wiek budynków (art. 5 ust. 3 u.p.o.l.). Zaś przy określaniu wysokości stawek np. od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego i od budowli, rada może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności (art. 5 ust. 4 u.p.o.l.).

Różnicując stawki podatku rada gminy powinna stosować zasadę równości wszystkich podmiotów znajdujących się w takiej samej sytuacji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 18 maja 2017 r. (sygn. akt I SA/Rz 165/17) orzekł, że „nadanie gminie uprawnienia do różnicowania stawek podatkowych zakłada, że te stawki nie będą równe dla wszystkich podmiotów. Z punktu widzenia zasady równości istotne jest to, aby jednakowo były traktowane podmioty znajdujące się w takiej samej sytuacji, a różnicowanie nie odnosiło się do kryteriów podmiotowych. Skoro różnicowanie znajduje podstawę w ustawie to nie można uznać, że jest ono bezpodstawne".

podstawa prawna: art. 2, art. 4 ust. 1 i 2, art. 5 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1785)

Co mówią przepisy

Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają:

- grunty

- budynki lub ich części

- budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej

– art. 2 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach lokalnych

Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają:

- użytki rolne lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, a także:

- pod warunkiem wzajemności – nieruchomości będące własnością państw obcych lub organizacji międzynarodowych albo przekazane im w użytkowanie wieczyste, przeznaczone na siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji korzystających z przywilejów i immunitetów na mocy ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych

- grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, z wyjątkiem gruntów pod wodami jezior lub zbiorników sztucznych

- grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi

- nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jednostek samorządu terytorialnego, w tym urzędów gmin, starostw powiatowych, urzędów związków metropolitalnych i urzędów marszałkowskich

- grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle – z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych

– nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, które wchodzą w skład Zasobu Nieruchomości, o którym mowa w ustawie z 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości

– art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach lokalnych

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach lokalnych (dalej: u.p.o.l.) podstawę opodatkowania stanowi:

- dla gruntów – powierzchnia

Pozostało 98% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów