Gdy 3 lipca 1886 roku po raz pierwszy popłynęła woda z warszawskich filtrów, obiekt był cały czas w budowie. Nieukończona była jeszcze wieża ciśnień, podobnie jak kanały kanalizacyjne na Starym Mieście, co doprowadzało mieszkańców rozkopanej dzielnicy do rozpaczy. Jednak pierwszy krok ku pozbyciu się nękających miasto epidemii został zrobiony. Podobny system wodociągowy i kanalizacyjny miało w Europie 6 miast.
Do cholery!
Debaty nad miejskimi wodociągami ciągnęły się w Warszawie od dekad. W 1852 roku epidemia cholery dotknęła 11 tys. osób, z których 4,7 tys. zmarło. Nieszczęście przyspieszyło prace Henryka Marconiego nad miejskim wodociągiem. Początkowo liczył 3 kilometry i rozprowadzał pompowaną z Wisły wodę do hydrantów i fontann. Wzniesiona w 1855 roku w Parku Saskim wieża ciśnień wzorowana jest na Świątyni Vesty w Tivoli pod Rzymem. Docelowe 29 kilometrów wodociągu okazało się niewystarczające, gdy ludność Warszawy wzrosła ze 160 tys. do ponad 200 tys.
Brak czystej wody sprowadził na miasto kolejne epidemie cholery: w latach 1866-67, w 1873 roku, podczas której władze miasta zadekretowały bezpłatne przewożenie do szpitali osób z podejrzeniem cholery. Mnożyły się też inne choroby, a sytuacja była tak zła, że nawet urzędnicy rosyjscy nie chcieli przyjeżdżać do Warszawy bojąc się zachorowania. Gdy prezydent miasta Sokrates Starynkiewicz po raz kolejny złożył w Petersburgu memoriał o konieczności budowy filtrów i systemu kanalizacji, uzyskał zgodę na realizację projektu.
Władze miasta wybrały do realizacji projekty Williama Lindleya, który dał się poznać jako twórca systemu wodociągowo-kanalizacyjnego m.in. w Hamburgu. Opracowanie Williama Lindleya powstało w 1876 roku, a w 1881 roku zatwierdził je Petersburg. Naczelnym inżynierem budowy został najstarszy syn autora, 28-letni William Heerlein Lindley. Gdy do tego doszło w Warszawie mieszkało już blisko 400 tys. osób. Budowa ruszyła w 1883 roku.
Filtry mają 30 ha i są w środku Warszawy, choć w momencie podpisywania umowy z wykonawcą, była to rzadko zasiedlona część Ochoty. Lokalizacja została wybrana ponieważ była położona najwyżej w mieście. Filtry znajdują się między ulicami: Koszykową, Krzywickiego, Filtrową i Raszyńską.
