Najpierw niepełnosprawni powinni wystąpić o ustalenie tzw. poziomu potrzeby wsparcia, a potem zadecydować, czy warto przejść na nowe świadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Praktyka stosowania przepisów przez organy administracji o zasiłku pielęgnacyjnym wobec opiekunów osób dorosłych z niepełnosprawnością jest niezgodna z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego (TK).

Orzeczenia o niepełnosprawności, których ważność upływa lub upłynęła po 5 sierpnia 2023 r. oraz te "przedłużone" podczas epidemii i stanu zagrożenia epidemicznego, zachowają ważność aż do 30 września 2024 r.

Rodzice niepełnosprawnych dzieci powinni zastanowić się, czy przejście na nowe zasady wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego będzie dla nich korzystne.

Sejm przyjął projekt ustawy zczególnych rozwiązaniach w celu zachowania ważności niektórych orzeczeń o niepełnosprawności oraz orzeczeń o stopniu niepełnosprawności. Orzeczenia będą maksymalnie ważne do 30 września 2024 roku.

Osoby z niepełnosprawnościami powinny mieć wsparcie prawnika przy ważniejszych czynnościach.

Od 1 stycznia 2024 r. dorosłe osoby niepełnosprawne mogą otrzymywać z ZUS świadczenie wspierające. Nie wystarczy jednak mieć orzeczenie o niepełnosprawności. Komisją lekarska wyda osobną decyzję ustalającą poziom potrzeby wsparcia. Wysokość świadczenia zależeć będzie od liczby punktów.

Osoba, która ze względu na niepełnosprawność intelektualną nie powinna zostać sama w domu, może nie otrzymać świadczenia wspierającego.

Osoba, która za pracę z dziećmi pobiera wynagrodzenie, nie dostanie zasiłku dla opiekuna niepełnosprawnego.