Andrzej Sławiński

Andrzej Sławiński

Profesor ekonomii, wykładowca w Szkole Głównej Handlowej.

W latach 2004-2010 był członkiem Rady Polityki Pieniężnej, później kierował Instytutem Ekonomicznym NBP. W pracy naukowej zajmuje się polityką pieniężną oraz rynkami finansowymi.

Kiedy Polska powinna przyjąć euro? Opinie ekonomistów

Teza 1: Polska powinna wyznaczyć sobie konkretną datę (w przewidywalnej przyszłości, maksymalnie do 2030 r.) przyjęcia euro i podjąć działania, które to umożliwią.

Polska powinna wyznaczyć sobie konkretną datę (w przewidywalnej przyszłości, maksymalnie do 2030 r.) przyjęcia euro i podjąć działania, które to umożliwią.

Dyskusje o dacie wejścia Polski do strefy euro trzeba odłożyć do czasu, gdy celem polityki ekonomicznej w Polsce ponownie stanie się zwiększanie efektywności gospodarki i utrzymywanie jej na ścieżce zrównoważonego wzrostu, a nie umacnianiu państwowych monopoli i podporządkowywaniu polityki fiskalnej cyklowi wyborczemu. 

Teza 2: Przystąpienie do strefy euro przyspieszy – ceteris paribus – tempo wzrostu gospodarczego Polski.

Przystąpienie do strefy euro przyspieszy – ceteris paribus – tempo wzrostu gospodarczego Polski.

Wejście do strefy euro sprzyjałoby skupieniu się polityki ekonomicznej na poprawie technologicznej konkurencyjności naszej gospodarki, co było głównym źródłem naszego wzrostu gospodarczego od połowy lat 90. XX w.. gdy perspektywa wejścia Polski do Unii Europejskiej zaczęła przyciągać duży napływ inwestycji bezpośrednich.

Teza 3: Autonomia w polityce pieniężnej i własna waluta odgrywają coraz mniejszą rolę w stabilizowaniu polskiej gospodarki.

Autonomia w polityce pieniężnej i własna waluta odgrywają coraz mniejszą rolę w stabilizowaniu polskiej gospodarki.

Zmiany kursu złotego już od dawna mają dużo mniejszy wpływ na nasz eksport niż zmiany wielkości napływu inwestycji bezpośrednich. Dodajmy, że zmienność kursu nominalnego sprzyja stabilności kursu realnego tylko w sytuacji, gdy rynki finansowe uważają, iż bank centralny dąży do stabilizowania inflacji na poziomie celu. W przeciwnym razie może pojawić się ryzyko wzajemnego napędzania się inflacji i deprecjacji złotego.

Runda XIII - Jak rząd może pomóc w walce z inflacją?

Teza 1.: Wzrost oprocentowania depozytów w bankach do poziomu zbliżonego do stopy referencyjnej NBP przyczyniłby się istotnie do ograniczenia inflacji.

Wzrost oprocentowania depozytów w bankach do poziomu zbliżonego do stopy referencyjnej NBP przyczyniłby się istotnie do ograniczenia inflacji.

Teza 2.: Emisja przez Ministerstwo Finansów rocznych obligacji skarbowych dla inwestorów detalicznych z oprocentowaniem równym stopie referencyjnej NBP skłoni banki do zwiększenia oprocentowania depozytów.

Emisja przez Ministerstwo Finansów rocznych obligacji skarbowych dla inwestorów detalicznych z oprocentowaniem równym stopie referencyjnej NBP skłoni banki do zwiększenia oprocentowania depozytów.

Skala reakcji banków może być mniejsza niż się tego oczekuje, ponieważ łatwość pozyskiwania przez nie tanich źródeł finansowania wynika głównie z nadmiaru oszczędności przedsiębiorstw w relacji do wielkości ich inwestycji. Nadmiar oszczędności przedsiębiorstw jest lokowany w dużej części na depozytach bankowych i głównie stąd bierze się to, że banki nie muszą pożyczać depozytów od innych banków. Nadmiar gotówki w firmach utrzymuje się od szeregu lat i nic nie wskazuje, by miało to się zmienić, tym bardziej, że jest to zjawisko typowe dla wielu innych państw - zwłaszcza wysoko rozwiniętych. 

Teza 3.: Tzw. obligacje antyinflacyjne emitować powinien NBP, a nie Ministerstwo Finansów, które wpływy z emisji przeznaczy na wydatki.

 Tzw. obligacje antyinflacyjne emitować powinien NBP, a nie Ministerstwo Finansów, które wpływy z emisji przeznaczy na wydatki.

Warto jednak pamiętać, że w normalnej sytuacji obligacje indeksowane do inflacji (TIPS) emitują rządy i one ponoszą koszty ich obsługi.  

Runda IX - Co Polska ma z członkostwa w UE?

Teza 1: Bilans korzyści i kosztów gospodarczych z tytułu członkostwa Polski w Unii Europejskiej jest jednoznacznie pozytywny.

Bilans korzyści i kosztów gospodarczych z tytułu członkostwa Polski w Unii Europejskiej jest jednoznacznie pozytywny.

Napływ inwestycji bezpośrednich, który zaczął się w połowie lat 90., gdy stało się wysoce prawdopodobne, że Polska wejdzie do UE, umożliwił szybkie przekształcenie naszej gospodarki z deficytowej w osiągającą w ostatnich latach stałe nadwyżki eksportowe. Ważne dla oceny bilansu korzyści i kosztów wejścia do UE jest wzięcie pod uwagę, że zyski firm powstałych w ramach globalnych sieci wytwórczych były w dużej części reinwestowane w Polsce. Dzięki napływowi nowych technologii nadal możemy liczyć na zwiększania się wydajności i relatywnie wysokie tempo wzrostu PKB pomimo szybkiego starzenia się naszego społeczeństwa

Teza 2: Bilans korzyści i kosztów z tytułu członkostwa Polski w UE byłby pozytywny nawet w przypadku, gdybyśmy nie otrzymywali unijnych funduszy.

Bilans korzyści i kosztów z tytułu członkostwa Polski w UE byłby pozytywny nawet w przypadku, gdybyśmy nie otrzymywali unijnych funduszy.

Fundusze europejskie odegrały istotną rolę, ale główną korzyścią z wejścia do UE stało się nasze znalezienie się w grupie gospodarek CEMS (Central European Manufacturing Core), z których pochodzi około połowa eksportu Europy. Daje to szanse na to, że nasza gospodarka będzie zmieniać się i unowocześniać wraz ze zmieniającymi się wymogami globalnej gospodarki.

Teza 3: Gdyby Polska miała stać się płatnikiem netto do unijnego budżetu, powinna rozważyć wyjście z UE.

Gdyby Polska miała stać się płatnikiem netto do unijnego budżetu, powinna rozważyć wyjście z UE.

Wyjście z UE byłoby ekonomicznym nonsensem choćby z tego względu, że pogorszyłoby to znacznie konkurencyjność polskich firm i polskiego rolnictwa na rynku europejskim. Nie uczestniczylibyśmy także w wielu europejskich programach pomagających unowocześniać nie tylko gospodarkę.

Runda VII - Kto powinien płacić za szczepionki?

Teza 1: Należy znieść ochronę patentową szczepionek przeciwko COVID-19.

Należy znieść ochronę patentową szczepionek przeciwko COVID-19.

Teza 2: Kraje o niskim i średnim poziomie dochodu (per capita) szybciej zdobędą potrzebną im liczbę szczepionek przeciwko COVID-19, jeśli kraje o wysokim poziomie dochodu zapłacą firmom farmaceutycznym za większą produkcję i dystrybucję tych preparatów, niż jeśli zgodzą się na zniesienie ich ochrony patentowej. 

Kraje o niskim i średnim poziomie dochodu (per capita) szybciej zdobędą potrzebną im liczbę szczepionek przeciwko COVID-19, jeśli kraje o wysokim poziomie dochodu zapłacą firmom farmaceutycznym za większą produkcję i dystrybucję tych preparatów, niż jeśli zgodzą się na zniesienie ich ochrony patentowej. 

Teza 3: Korzyści dla krajów o wysokim poziomie dochodu (w tym krajów UE) z tytułu zakupu 12 mld dawek szczepionek przeciwko COVID-19 i przekazania ich za darmo krajom o niskim i średnim poziomie dochodu przewyższyłyby koszty takiej operacji.

Korzyści dla krajów o wysokim poziomie dochodu (w tym krajów UE) z tytułu zakupu 12 mld dawek szczepionek przeciwko COVID-19 i przekazania ich za darmo krajom o niskim i średnim poziomie dochodu przewyższyłyby koszty takiej operacji.

Z kwotą tego rodzaju jest jak z wydatkami na ochronę klimatu. Nie da się ustalić górnej granicy wydatków, które chronią przed czarnym scenariuszem, jakim w przypadku Covid-19 jest możliwość pojawienia się w krajach nie będących w stanie prowadzić masowych szczepień jeszcze groźniejszych niż obecne mutacji wirusa. Poza tym, biorąc pod uwagę wywołane przez Covid-19 silne spadki PKB w krajach mniej zamożnych, każda pomoc skierowana na ochronę życia i zdrowia ich mieszkańców przyniesie bardzo duże korzyści w całej gospodarce globalnej.

Runda VI - Jak wykorzystać potęgę banków centralnych?

Teza 1: Narodowy Bank Polski powinien mieć wśród swoich celów wspieranie dekarbonizacji gospodarki.

Narodowy Bank Polski powinien mieć wśród swoich celów wspieranie dekarbonizacji gospodarki.

Teza 2: Banki centralne, w tym NBP, prowadząc politykę pieniężną powinny brać pod uwagę jej wpływ na rynek nieruchomości.

Banki centralne, w tym NBP, prowadząc politykę pieniężną powinny brać pod uwagę jej wpływ na rynek nieruchomości.

Banki centralne wpływają na rynek nieruchomości poprzez politykę pieniężną i makroostrożnościową, jakkolwiek warto pamiętać, że mogą w ten sposób oddziaływać jedynie na czynniki popytowe, które wpływają na ceny nieruchomości. Tymczasem jest szereg czynników podażowych, mających duży wpływ na ceny nieruchomości, które zależą od polityki rządu: polityka podatkowa, dostępność terenów pod zabudowę, podaż mieszkań na wynajem etc. Odpowiednia polityka rządu w tym względzie jest co najmniej tak samo ważna jak polityka makroostrożnościowa.

Teza 3: Cel inflacyjny Narodowego Banku Polskiego (2,5 proc.) jest zbyt wysoki. NBP powinien dążyć do utrzymania inflacji w okolicy 2 proc., tak jak Europejski Bank Centralny.

Cel inflacyjny Narodowego Banku Polskiego (2,5 proc.) jest zbyt wysoki. NBP powinien dążyć do utrzymania inflacji w okolicy 2 proc., tak jak Europejski Bank Centralny.

Cel na poziomie 2,5% jest wystarczający, by sprzyjał spełnieniu kryterium inflacyjnego z Maastricht w czasie, gdy rozpocznie się proces wchodzenia Polski do strefy euro.

Runda V - Jak zbudować sprawiedliwy system emerytalny?

Teza 1: Niektóre symulacje wskazują, że w ZUS pojawi się z czasem znaczny deficyt związany z obowiązkiem wypłacania emerytury minimalnej osobom, które spełniły kryteria jej uzyskania (staż pracy i wiek emerytalny), ale nie odprowadziły wystarczającej sumy składek. Pożądanym rozwiązaniem tego problemu jest zastąpienie obecnego systemu, który różnicuje świadczenia w zależności od odprowadzonych składek, systemem zapewniającym równe świadczenia dla wszystkich emerytów i opartym wyłącznie na podatkach powszechnych. 

 Niektóre symulacje wskazują, że w ZUS pojawi się z czasem znaczny deficyt związany z obowiązkiem wypłacania emerytury minimalnej osobom, które spełniły kryteria jej uzyskania (staż pracy i wiek emerytalny), ale nie odprowadziły wystarczającej sumy składek. Pożądanym rozwiązaniem tego problemu jest zastąpienie obecnego systemu, który różnicuje świadczenia w zależności od odprowadzonych składek, systemem zapewniającym równe świadczenia dla wszystkich emerytów i opartym wyłącznie na podatkach powszechnych. 

Proste recepty są rzadko skuteczne jako sposób rozwiązywania trudnych i złożonych problemów. Proponowana zmiana odbierałaby przyszłym emerytom prawo do dużej części środków, które przez wiele lat wpłacali do ZUS. Oznaczałaby to również eliminację systemu, który przez dziesięciolecia był punktem odniesienia przy podejmowaniu przez ludzi najważniejszych decyzji dotyczących ich pracy i przechodzenia na emeryturę.

Teza 2: Prognozowane deficyty w systemie emerytalnym (powszechnym) należy pokrywać w ramach tego systemu, tzn. podnosząc składki lub obniżając świadczenia, a nie z podatków powszechnych.

Prognozowane deficyty w systemie emerytalnym (powszechnym) należy pokrywać w ramach tego systemu, tzn. podnosząc składki lub obniżając świadczenia, a nie z podatków powszechnych.

Istniejący system rzeczywiście powinien być dostosowywany do zmieniającej się sytuacji gospodarczej, jakkolwiek powinien działać według ustalonych reguł. Jego funkcjonowania nie powinny utrudniać doraźne decyzje rządu prowadzące do zwiększania zobowiązań ZUS i obejmowania redystrybucją także strony dochodowej.

Teza 3: Minimalne świadczenie emerytalne powinno być dostępne tylko po odprowadzeniu wymaganej sumy składek, a nie po zaliczeniu odpowiedniej liczby lat stażowych i osiągnięciu wieku emerytalnego (jak jest obecnie).

Minimalne świadczenie emerytalne powinno być dostępne tylko po odprowadzeniu wymaganej sumy składek, a nie po zaliczeniu odpowiedniej liczby lat stażowych i osiągnięciu wieku emerytalnego (jak jest obecnie).

Jeśli minimalna emerytura jest zdefiniowana, świadczenia dla osób, które nie płaciły składek powinny być finansowane w ramach pomocy społecznej.

Runda IV - Zielona transformacja wymaga zgody na atom?

Teza 1: Polska ma szansę na osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 r. bez inwestycji w energetykę atomową.

Polska ma szansę na osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 r. bez inwestycji w energetykę atomową.

Warto przeanalizować dokładnie dlaczego w wielu krajach następuje odejście od energetyki atomowej

Teza 2: Wielkoskalowe OZE i rozproszone źródła energii mają potencjał, aby w przyszłości w pełni zaspokoić zapotrzebowanie Polski na energię elektryczną.

Wielkoskalowe OZE i rozproszone źródła energii mają potencjał, aby w przyszłości w pełni zaspokoić zapotrzebowanie Polski na energię elektryczną.

Wprawdzie udział OZE jest wciąż nieduży, ale następuje szybki wzrost ekonomicznej efektywności instalacji fotowoltaicznych i wiatrowych; łącznie ze spadkiem kosztów magazynowania energii elektrycznej

Teza 3: Rozwój OZE na taką skalę, która pozwoli w istotnym stopniu zaspokoić zapotrzebowanie Polski na energię elektryczną, będzie możliwy tylko pod warunkiem odblokowania możliwości budowania lądowych elektrowni wiatrowych.

Rozwój OZE na taką skalę, która pozwoli w istotnym stopniu zaspokoić zapotrzebowanie Polski na energię elektryczną, będzie możliwy tylko pod warunkiem odblokowania możliwości budowania lądowych elektrowni wiatrowych.

Energetyka wiatrowa jest mało importochłonna. Jej rozwój będzie przyczyniał się do tworzenia nowych miejsc pracy.

Runda III - Czy kryzys usprawiedliwia interwencjonizm?

Teza 1: Biorąc pod uwagę oczekiwane długofalowe konsekwencje pandemii Covid-19 rząd powinien wyselekcjonować branże, którym nie będzie pomagał, nawet jeśli będzie to skutkowało upadłościami firm i zwolnieniami pracowników.

Biorąc pod uwagę oczekiwane długofalowe konsekwencje pandemii Covid-19 rząd powinien wyselekcjonować branże, którym nie będzie pomagał, nawet jeśli będzie to skutkowało upadłościami firm i zwolnieniami pracowników.

Firmy to nie tylko miejsca pracy. Nie warto marnować kapitału menedżerskiego. Warto dawać firmom szanse na restrukturyzację. Nokia i Samsung zaczynały w zupełnie innych branżach niż te, z którymi są dzisiaj kojarzone.  

Teza 2: Biorąc pod uwagę długofalowy wpływ na rynek pracy i gospodarkę, lepszym sposobem stabilizowania dochodów gospodarstw domowych w trakcie kryzysu jest zapobieganie zwolnieniom pracowników poprzez tzw. postojowe i dopłaty do wynagrodzeń (model europejski) niż dopuszczenie zwolnień i podwyższenie świadczeń z tytułu utraty pracy (model amerykański). 

Biorąc pod uwagę długofalowy wpływ na rynek pracy i gospodarkę, lepszym sposobem stabilizowania dochodów gospodarstw domowych w trakcie kryzysu jest zapobieganie zwolnieniom pracowników poprzez tzw. postojowe i dopłaty do wynagrodzeń (model europejski) niż dopuszczenie zwolnień i podwyższenie świadczeń z tytułu utraty pracy (model amerykański). 

Chroni się z ten sposób nie tylko miejsca pracy, ale pośrednio także sieci kooperacyjne, które są tak ważne we współczesnej gospodarce.

Teza 3: Po wprowadzeniu antyepidemicznych ograniczeń działalności w niektórych branżach rząd powinien pomagać im w rozwiązywaniu sporów z dostawcami, odbiorcami i innymi kontrahentami, nawet jeśli wymagałoby to silnej ingerencji w działanie rynku (np. kontrola czynszów najemnych).

Po wprowadzeniu antyepidemicznych ograniczeń działalności w niektórych branżach rząd powinien pomagać im w rozwiązywaniu sporów z dostawcami, odbiorcami i innymi kontrahentami, nawet jeśli wymagałoby to silnej ingerencji w działanie rynku (np. kontrola czynszów najemnych).