Nie taka nowa era. W sobotę w Chorwacji początek Grand Prix

Zapowiedzi wyglądały obiecująco. Gdy w zeszłym roku ogłoszono, że rolę promotora – a w praktyce organizatora – Grand Prix na dziesięć lat przejmie należąca do amerykańskiego Discovery spółka Eurosport Events, jej szef François Ribeiro oznajmił: – W 2032 roku żużel stanie się sportem bardziej globalnym. Będzie o nim głośno nie tylko w Europie.

Na razie mamy tylko odświeżoną wersję cyklu, który widzieliśmy już przed pandemią, gdy promotorem było brytyjskie BSI. Grand Prix wraca przede wszystkim na PGE Narodowy w Warszawie i Principality Stadium w Cardiff.

– Najpierw trzeba przywrócić, co było, czyli znów zapełnić stadiony. Gdy to się uda, i gdy poprawimy ogólną jakość Grand Prix, wtedy możemy pomyśleć o nowych krajach. Nie oczekujcie jednak od nas wielkich zmian w jedną noc. Bądźcie cierpliwi – tłumaczył pod koniec ubiegłego roku Ribeiro, choć cykl już teraz reklamuje się hasłem: „Nowa era żużla”.

Organizatorzy chcieli wrócić na antypody, ale wciąż nie wiadomo, czy się uda. Nie jest nawet jasne, czy ktoś przejmie zaplanowany na lipiec turniej w rosyjskim Togliatti.

Kierunków ekspansji nie widać. – Na wszystko przyjdzie czas, ale po co teraz myśleć na przykład o żużlu w Malezji? Przecież nikt tam nie zna tej dyscypliny – mówi Ribeiro, jakby zapomniał o własnych obietnicach.

Nie ma w kalendarzu zawodów w USA, choć powrót najlepszych żużlowców za ocean wydawał się oczywistością, tym bardziej że w tym roku wypada 40. rocznica zdobycia przez Amerykanina Bruce’a Penhalla złotego medalu mistrzostw świata na torze w Los Angeles.

Czytaj więcej

Moto

Pierwsze zwycięstwa Włókniarza i Stali w PGE Ekstralidze

W niedzielnych meczach 3. kolejki żużlowej PGE Ekstraligi Stal Gorzów pokonała Apatora Toruń, a w spotkaniu przerwanym przez deszcz Arged Malesa Ostrów uległa Włókniarzowi Częstochowa.

Po dekadzie w cyklu znów jest Chorwacja. Grand Prix wraca do miejscowości Gorican, formalnie wsi. W Chorwacji żużlowców nie ma, tradycyjną „dziką kartę” przysługującą organizatorom otrzymał więc prawie 40-letni Słoweniec Matej Žagar.

Gdzie ta nowa era? Częściowo w honorariach. Dotąd zwycięzca rundy mógł zarobić niespełna 12 tys. euro. Teraz będzie to o 4,5 tys. euro więcej. W skali całego sezonu pula nagród wzrosła z blisko 865 tys. euro do 1,5 miliona.

To spory skok, w zasadzie pierwszy taki od 2013 roku, ale dla żużlowców wciąż będzie tylko dodatkowym zarobkiem.

Gdyby Bartosz Zmarzlik, główny faworyt, wygrał wszystkie rundy – łącznie z tymi niepewnymi w Rosji i Oceanii – otrzymałby ok. 930 tys. zł. Tymczasem za same występy w PGE Ekstralidze w barwach Stali Gorzów dostanie nawet 4 mln zł, a i to bez liczenia zysków z kontraktów sponsorskich.

Nieco odświeżona została stawka zawodników, choć głównie dzięki wyrzuceniu Rosjan – aktualnego mistrza świata Artioma Łaguty i brązowego medalisty Emila Sajfutdinowa. W ich miejsce wskoczyli Australijczyk Jack Holder i Brytyjczyk Dan Bewley. Obaj zadebiutują w cyklu, podobnie jak Paweł Przedpełski, jeden z czterech Polaków – obok Zmarzlika, Macieja Janowskiego i Patryka Dudka.

Wszystkie te roszady sprawiły, że średnia wieku uczestników cyklu spadła poniżej 30 lat i jest najniższa od 2006 roku.

Prawdziwa rewolucja dotknie transmisji telewizyjnych. Dużym atutem nowego promotora jest bogata w 24 mln abonentów platforma Discovery Plus, która ma zostać nowym „domem” Grand Prix na żużlu. To za jej pośrednictwem będzie można oglądać wszystkie zawody, inne materiały, łącznie z zapowiadanymi przez Ribeiro filmami dokumentalnymi.

Dodatkowo w części krajów wprowadzono sublicencje dla tradycyjnych telewizji.