Wypełnia się go tak samo jak inne wysyłane do ZUS dokumenty ubezpieczeniowe, określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Muszą one:
- zgadzać się z aktualnymi danymi, z jakimi płatnik rejestrował się, zgłaszając siebie jako płatnika na dokumentach ZUS ZPA (dla pracodawcy - osoby prawnej) lub ZUS ZFA (dla pracodawcy - osoby fizycznej),
- uwzględniać zmiany zgłaszane na formularzu ZUS
ZIPA. W polu 01 podaje się identyfikator NIP, a w polu 02 - REGON. Gdy płatnik jest osobą fizyczną i nie ma numerów NIP i REGON lub jednego z nich, to w polach 03, 04 i 05 powinien wpisać PESEL, rodzaj dokumentu, serię i numer dokumentu (odpowiednio dowodu osobistego lub paszportu). Natomiast w polach 07, 08 i 09 wpisuje nazwisko, pierwsze imię i datę urodzenia.
BLOK III DANE O LICZBIE UBEZPIECZONYCH ZGŁOSZONYCH DO UBEZPIECZENIA WYPADKOWEGO
W polu 01 trzeba wpisać liczbę ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego w 2006 r.
BLOK IV ZESTAWIENIE DANYCH DO USTALENIA KATEGORII RYZYKA DLA PŁATNIKA SKŁADKI
W polu 01 wpisuje się 5-znakowy kod PKD aktualny na 31 grudnia 2006 r. (czyli dla roku, za który składana jest informacja ZUS IWA). W polu 02 wpisuje się liczbę poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem w 2006 r., a w polu 03 - liczbę poszkodowanych w wypadkach śmiertelnych i ciężkich.
PRZYKŁAD
Pracownik miał 29 grudnia 2005 r. wypadek przy pracy. Na początku stycznia 2006 r. sporządzono protokół powypadkowy i zarejestrowano wypadek w rejestrze wypadków. Wypadek ten należy uwzględnić w informacji ZUS IWA za 2006 r. Jeżeli w 2006 r. żaden ubezpieczony nie został poszkodowany w wypadkach przy pracy, to w bloku IV w polu 02 wpisuje się cyfrę zero. Jeśli w 2006 r. żaden ubezpieczony nie został poszkodowany w śmiertelnych i ciężkich wypadkach przy pracy, cyfrę zero wpisuje się w polu 03 bloku IV. Oczywiście liczba z pola 03 nie może być wyższa od tej z pola 02. Pole 04 to liczba zatrudnionych w warunkach, w których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. W tym polu wpisuje się tylko pracowników, tj. osoby pozostające w stosunku pracy w rozumieniu kodeksu pracy. Na koniec wypełniamy blok V "Adres do korespondencji płatnika składek" i blok VI "Oświadczenie płatnika składek".
Wysokość stopy procentowej składki ustalonej przez ZUS na podstawie informacji ZUS IWA za trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe będzie zależała od dwóch czynników:
- stopy procentowej składki określonej dla grupy działalności według PKD,
- wskaźnika korygującego ustalonego dla danego płatnika. ZUS ustali dla danego płatnika wysokość składki wypadkowej, mnożąc stopę procentową składki dla grupy działalności, w której się znajduje, przez wskaźnik korygujący ustalony dla danego płatnika.
Zależnie od ryzyka
Stopa procentowa składki dla grupy działalności zależy od kategorii ryzyka ustalonej dla tej grupy. Określa się ją na podstawie danych GUS za trzy ostatnie lata. Dane te są dostępne 31 stycznia danego roku.
Kategorie ryzyka dla grup działalności zależą od liczby:
- poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem,
- poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich,
- stwierdzonych chorób zawodowych,
- zatrudnionych w warunkach zagrożenia. Kategoria ryzyka dla danej grupy działalności obowiązuje nie dłużej niż przez trzy lata składkowe.
Wskaźnik korygujący
Ustala się go na dany rok składkowy w zależności od kategorii ryzyka określonego dla konkretnego płatnika składek. Kategorię tę określa ZUS na podstawie złożonych przez płatnika informacji ZUS IWA.
To na podstawie danych w ZUS IWA, z trzech ostatnich lat przed rokiem składkowym (czyli teraz za lata 2004, 2005 i 2006), ZUS ustali kategorię ryzyka dla konkretnego płatnika składek.
Kategoria ta zależy od ryzyka określonego liczbą:
- poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem,
- poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich,
- zatrudnionych w warunkach za grożenia. Wpływ pierwszych dwóch składników jest równy, a wskaźnik zatrudnionych w warunkach zagrożenia -podwójny.
Wskaźnik korygujący wynosi:
- 0,8 - jeśli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika jest niższa o co najmniej trzy kategorie od kategorii ryzyka dla grupy działalności,
- 0,9 - jeśli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika jest niższa o dwie kategorie od kategorii ryzyka dla grupy działalności,
- 1,1 - jeśli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika jest wyższa o dwie kategorie od kategorii ryzyka dla grupy działalności,
- 1,2 - jeśli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika jest wyższa o co najmniej trzy kategorie od kategorii ryzyka dla grupy działalności,
- 1,0 - w pozostałych wypadkach.
Zgodnie z art. 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych wypadkiem przy pracy jest nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą, podczas lub w związku z:
- wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy,
- wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych,
- wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez jego polecenia.
Na równi z wypadkiem przy pracy traktowany jest wypadek, któremu pracownik uległ:
- w czasie podróży służbowej w okolicznościach innych niż wskazane wyżej, chyba że postępowanie pracownika nie było związane z powierzonymi mu zadaniami,
- podczas szkolenia z powszechnej samoobrony,
- przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje związkowe. Wypadkiem przy pracy jest również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodującą uraz lub śmierć, które nastąpiło w czasie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu (np. przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, także zawieranych z własnym pracodawcą i współpracy przy ich wykonywaniu, wykonywaniu zwykłych czynności związanych z prowadzeniem pozarolniczej działalności i współpracy przy niej).
Ciężkim wypadkiem przy pracy jest taki, w wyniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała: utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności rozrodczej lub inne uszkodzenie ciała albo rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu. Także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała choroba psychiczna, całkowita lub częściowa niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała.
Natomiast śmiertelnym wypadkiem przy pracy jest taki, w wyniku którego nastąpiła śmierć w ciągu 6 miesięcy od dnia wypadku.
