Od 1 kwietnia br. zaczął się nowy rok składkowy dla ubezpieczenia wypadkowego. W sezonie 2016/2017 mali przedsiębiorcy – tj. tacy, którzy zgłaszają do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż dziewięć osób – będą jednak wpłacać składkę na to ubezpieczenie w tej samej wysokości co w poprzednim roku składkowym.
Ubiegłoroczne stawki
Od 1 kwietnia 2016 r. nie zmieniła się bowiem treść tabeli stanowiącej załącznik nr 2 do rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków. Wymienia ona grupy działalności, kategorie ryzyka i stopy procentowe składki na ubezpieczenie wypadkowe dla grup działalności. Stopy procentowe składek dla płatników z poszczególnych grup działalności pozostają zatem bez zmian.
Ponieważ małych płatników obowiązuje ryczałtowa stopa procentowa tej składki w wysokości 50 proc. najwyższej stawki dla wszystkich grup działalności, pozostaje ona na poziomie 1,80 proc. (1/2 z 3,60 proc.). Taka sama stawka obowiązuje też płatników, którzy nie podlegają wpisowi do rejestru REGON.
Powyżej dziesięciu osób
Nie oznacza to jednak, że składka wypadkowa nie zmieni się w przypadku większych płatników – zgłaszających do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej dziesięć osób. Jeśli bowiem w styczniu br. taki płatnik wysłał po raz trzeci z rzędu roczną informację ZUS IWA, to stopę procentową składki wypadkowej na sezon 2016/2017 ustali dla niego ZUS. Dane zawarte w tej informacji służą do ustalenia kategorii ryzyka, co ma związek z warunkami pracy czy wypadkowością w firmie. To zaś może skutkować odchyleniem w porównaniu ze stopą procentową składki wypadkowej z rozporządzenia, ustaloną dla grupy działalności, do której należy płatnik.
Wysokość składki wypadkowej dla takiego przedsiębiorcy ZUS ustala jako iloczyn tej stopy składki z rozporządzenia i wskaźnika korygującego. Wskaźniki korygujące ustalane są zaś na podstawie rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 29 listopada 2002 r. w oparciu o różnicę między kategorią ryzyka dla grupy działalności, do której należy płatnik ze względu na rodzaj wykonywanej działalności, a kategorią ryzyka ustaloną dla niego indywidualnie na podstawie danych z raportów IWA.