Transport i nocleg nie powinny być uwzględniane w podstawie wymiaru składek ZUS

Takie stanowisko przedstawił Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie w decyzji wydanej 29 listopada 2016 r. (WPI/200000/43/1274/2016).

W stanie faktycznym będącym przedmiotem komentowanej decyzji wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie modernizacji i remontów urządzeń energetycznych. W ramach prowadzonej działalności zatrudniał wyspecjalizowanych pracowników, którzy wykonywali pracę w różnych miejscach w kraju i za granicą. Ze względu na duże odległości pomiędzy miejscami realizacji poszczególnych kontraktów, wnioskodawca zapewniał podwładnym nocleg w miejscu świadczenia przez nich pracy oraz gwarantował transport do miejsca zakwaterowania i z powrotem. Miejsce i warunki zakwaterowania, jak też rodzaj transportu określał wnioskodawca, zaś pracownik był zobowiązany przestrzegać tych ustaleń.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wartość noclegów udostępnionych nieodpłatnie pracownikom oraz wartość przejazdów do miejsca wykonywania pracy i z powrotem powinna stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

ZUS podzielił stanowisko wnioskodawcy i stwierdził, że pracodawca, który zapewnia podwładnym zakwaterowanie i transport do miejsca świadczenia pracy nie musi uwzględniać wartości tych świadczeń w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. ZUS powołał się na stanowisko organów skarbowych uzyskane przez wnioskodawcę w trybie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wynikało z niego, że ww. świadczenia nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stwierdzając, że pojęcie przychodu ze stosunku pracy jest tożsame na gruncie ww. ustawy i ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ZUS przyjął, że wartość udostępnionych pracownikowi nieodpłatnie noclegów i przejazdów nie stanowi również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Komentarz eksperta

dr Joanna Ostojska-Kołodziej, adwokat w Kochański Zięba & Partners

Komentowana decyzja odnosi się do bardzo aktualnego problemu, z jakim spotykają się pracodawcy zatrudniający osoby świadczące pracę w ramach tzw. ruchomego miejsca pracy lub delegujący pracowników za granicę w ramach świadczenia usług. Tacy pracownicy co do zasady nie pozostają w podróży służbowej i nie stosuje się do nich rozporządzenia MPiPS z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Jednak pracodawcy zwykle pokrywają koszty dojazdu takich osób do miejsca świadczenia pracy oraz zapewniają im nieodpłatnie nocleg na czas realizacji danego kontraktu (np. budowy czy montażu).

Niespójne stanowiska organów skarbowych, organu rentowego i sądów spowodowały wątpliwości co do tego, czy wartość świadczeń udostępnionych pracownikowi nieodpłatnie przez pracodawcę powinna być uwzględniana w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach wydanych w 2015 r. i 2016 r. (II FSK 1689/13 i II FSK 635/14) stwierdził, że zwrotu wydatków poniesionych przez pracowników w związku z wykonywaniem wynikających z umowy o pracę obowiązków służbowych nie należy traktować jako przychodu ze stosunku pracy. Tym samym od ich wartości nie należy pobierać i odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Powyższa linia orzecznicza zaczęła się kształtować na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (K 7/13), w którym Trybunał orzekł, że za przychód pracownika mogą być uznane tylko takie świadczenia, które zostały spełnione za jego zgodą, w jego interesie i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, a korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi.

Skoro w świetle aktualnego orzecznictwa wartość udostępnionego nieodpłatnie pracownikowi noclegu i dojazdu do miejsca świadczenia przez niego pracy nie jest przychodem w rozumieniu prawa podatkowego, wartość ta nie powinna stanowić również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Kadry Podróże Służbowe i Kilometrówka Składki

Takie stanowisko przedstawił Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie w decyzji wydanej 29 listopada 2016 r. (WPI/200000/43/1274/2016).

Pozostało 82% artykułu

2 / 3

artykułów

Czytaj dalej. Subskrybuj