Udostępnienie pracownikowi służbowego samochodu po pracy, do prywatnych przejazdów, oznacza powstanie u niego przychodu ze stosunku pracy. Odpowiednio wyceniony, podlega opodatkowaniu. Ale pracodawcy próbują znaleźć jakieś rozwiązanie i ulżyć pracownikom, podciągając go pod zwolnienia ze składek ZUS. Ulga, którą przymierzają do tego rodzaju świadczenia, dotyczy korzyści materialnych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia MPiPS z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU nr 161, poz. 1106 ze zm.; dalej rozporządzenie składkowe).
Jak jednak wyjaśnił gdański oddział ZUS w decyzji nr 296 z 30 lipca 2014 r. (znak: DI/100000/43/?812/2014) „ wartość świadczenia związanego z udostępnieniem pracownikowi samochodu w celach prywatnych w części finansowanej przez pracodawcę należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne".
Stanowisko płatnika
Spółka miała w planach wprowadzenie do regulaminu wynagradzania zapisu umożliwiającego pracownikom – członkom zarządu korzystanie z użytkowanych przez nich samochodów służbowych także w celach prywatnych, ale za częściową odpłatnością. Opłata miałaby być stała (zryczałtowana), o wymiarze symbolicznym i potrącana z wynagrodzeń za pracę.
Wartość świadczenia polegającego na korzystaniu z samochodu służbowego w celach prywatnych miała być obliczana zgodnie z cenami rynkowymi stosowanymi przez funkcjonujące w regionie wypożyczalnie aut osobowych. Zatrudnieni mieli ponosić jedynie część tego kosztu w wysokości niewielkiej, wyznaczonej ryczałtowo, kwoty. Różnica między wartością tego świadczenia i ponoszoną przez pracowników w każdym miesiącu opłatą miała oczywiście stanowić przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka dodała, że od wartości tej różnicy będzie naliczać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, ale jednocześnie wyraziła stanowisko, że przychód ten będzie zwolniony ze składek ubezpieczeniowych.
Powołano się przy tym na wspomniany § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia składkowego. Wskazuje on, że podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne, które jednocześnie:
