Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Jak to jest z opłatą targową
- Dostaliśmy informację z RIO, że nasza uchwała w sprawie opłaty targowej i poboru przez inkaso jest wadliwa. RIO podważa zapis o wynagrodzeniu inkasentów mówiący, że będzie wypłacane ostatniego dnia każdego miesiąca według pobranych opłat targowych do dnia 30 danego miesiąca. Ustalono inkaso 10 proc. pobranych kwot. Czy są to wadliwe zapisy – pytają radni.
Pytanie dotyczy lokalnej daniny w postaci opłaty targowej. Warto wspomnieć o przepisach, które są podstawą uchwał w sprawie opłat targowych. Na uwagę zasługują przepisy w ustawie z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 1452 ze zm.). W art. 15 postanowiono, że rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Pobiera się ją od osób fizycznych, prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b. Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż. Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach. Pobiera się ją niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. W orzecznictwie akcentuje się, że pobieranie opłaty jest niezależne od należności za korzystanie z urządzeń targowych, czy też konieczności ponoszenia opłat za usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. Opłata targowa jest nieekwiwalentnym zobowiązaniem podatkowym powstającym z mocy prawa, z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, tj. dokonywania sprzedaży na targowisku – wyrok NSA z 26 października 2021 r., sygn. akt I FSK 7671/16.
