Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Arkadiusz Turczyn: Samobójstwo ubezpieczonego
Zgodnie z art. 833 zdanie pierwsze k.c. przy ubezpieczeniu na życie samobójstwo ubezpieczonego nie zwalnia ubezpieczyciela od obowiązku świadczenia, jeżeli samobójstwo nastąpiło po upływie lat dwóch od zawarcia umowy ubezpieczenia. W zdaniu drugim tego przepisu czytamy, że umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia mogą skrócić ten termin, nie bardziej jednak niż do sześciu miesięcy.
Sąd Najwyższy wyrokiem z 3 listopada 2022 r., II CSKP 82/22 (orzecznictwo SN dostępne pod adresem www.sn.pl poza wyraźnie wskazanymi źródłami), omawiając tę regulację, wskazał, że art. 833 k.c. ustanawia wyjątek od zasady, zgodnie z którą ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność za zdarzenia losowe. Wyjaśnił też, że z brzmienia art. 833 zdanie pierwsze k.c. wynika, iż popełnienie samobójstwa nie jest okolicznością generalnie zwalniającą ubezpieczyciela z obowiązku świadczenia. Jakkolwiek samobójstwo wynikające z umyślnego działania ubezpieczonego nie jest zdarzeniem losowym, ale ustawodawca wprost przesądził w tym przepisie, że ochroną objęci są uposażeni pod warunkiem, iż zdarzenie nastąpi po upływie dwóch lat od zawarcia umowy ubezpieczenia. Sąd przyjął, że również treść art. 833 zdanie drugie k.c., dodanego do kodeksu cywilnego na podstawie ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz o zmianie niektórych innych ustaw (konkretnie art. 1 pkt 27 tej ustawy, DzU z 2007 r., nr 82, poz. 557), wskazuje na intencję ustawodawcy wzmocnienia i poszerzenia ochrony uposażonych, zaznaczając, że uregulowanie to jest niewątpliwie korzystne dla uposażonego.
Pozostało 87% artykułu
