Zgodnie z dyrektywą EWG 93/13 konsumenci mają być chronieni. Ochrona dotyczy nadużyć lub nieuczciwości, wynikającej z postanowień umów, jakie zawierają z przedsiębiorcami. Dyrektywa ma charakter harmonizacyjny, nie jest skierowana do powszechnego stosowania, tak jak stosuje się przepisy ustaw mające charakter abstrakcyjny. Dyrektywa jako akt prawa obowiązuje więc pośrednio, najpierw poprzez obowiązek nałożony na państwa członkowskie Unii, aby wyrażone w niej zasady zostały uwzględnione w przepisach prawa krajowego. Po implementacji dyrektywa obowiązuje pośrednio poprzez przepisy prawa krajowego, na które już bezpośrednio powoływać się mogą obywatele państw unijnych. Dyrektywy unijne nie są zatem zwykłym prawem, jakie obowiązuje dla obywateli Unii. Nie są podstawą prawną, ale służą wykładni i rozumieniu prawa.