Kiedyś były one formalnie wyznaczane, ale dla sądów, a nie ich interesantów (podsądnych). Teraz wakacyjna atmosfera rozszerzyła się na kilka miesięcy.
Podczas majowej, wydawało się ostatniej rozprawy, w dość długo trwającym procesie 36 uczestników Okrągłego Stołu przeciwko prof. Andrzejowi Zybertowiczowi za jego słowa o roli agentów w tym wydarzeniu, sędzia zaproponował następną rozprawę na koniec sierpnia. Pełnomocnik powodów przypomniał jednak o wakacjach i sędzia wyznaczył rozprawę na połowę września. Nie wiem, czy tu chodziło o odwleczenie wyroku, jeśli nie, to pełnomocnicy mogli przecież nieco inaczej poprowadzić sprawę lub prosić sąd o zakończenie sprawy przed wakacjami.
Czytaj więcej
Rygorystyczne zasady stawiennictwa na rozprawę powinny ustąpić potrzebom zdrowotnym czy nawet wypoczynkowym.
Nie liczyłbym natomiast na poluzowanie rygorów z doręczeniami przesyłek sądowych w czasie wakacji. Gdy już jednak przegapimy termin, bo domownik czy sąsiadka doglądająca mieszkania nie poinformuje wracającego z wakacji adresata, to mamy kłopot. Czynność procesowa, np. wniesienie sprzeciwu od nakazu zapłaty czy apelacji, podjęta po terminie jest nieskuteczna. Ratunkiem może być tzw. przywrócenie terminu na wniesienie np. sprzeciwu od nakazu zapłaty czy apelacji od niekorzystnego wyroku. Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do sądu, w którym czynność miała być dokonana, należy dokonać też owej spóźnionej czynności i, co ważne, wskazać przekonujące sąd fakty, które uniemożliwiały dochowanie terminu.
I tu jak w życiu musimy trafić do przekonania sędziego i odwołać się do jego doświadczenia, że czy to zbieg okoliczności, np. wypadek na trasie, czy nasze wakacyjne roztrzepanie było przyczyną spóźnienia. Dobrze też zaraz po zauważeniu zaniedbania poinformować sąd (dany sekretariat), by pokazać swoje zaangażowanie w sprawę i respekt (aby sędzia nie pomyślał, że on musi pracować w upał, a uczestnik sprawy sobie wypoczywa i bimba).
