Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Przedpłaty na konto w ramach zaliczek nie są przychodem
Przedpłacone usługi ewidencjonujemy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie wykonania usługi a nie otrzymania zaliczki.
Przedsiębiorca rozlicza podatek dochodowy na zasadach podatku liniowego prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia podmiotowego w VAT oraz ze zwolnienia z obowiązku stosowania kasy rejestrującej. Przedsiębiorca prowadzi działalność w zakresie usług budowlanych głównie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zapłatę za wykonaną czynność otrzymuje przed montażem, wyłącznie na firmowe konto bankowe. Przedsiębiorca nie zawiera pisemnych umów na wykonanie usług. Usługi są wykonywane na podstawie umów ustnych. Na podstawie wyciągów bankowych z konta firmowego wynika, że dana płatność stanowi przedpłatę. Fakt otrzymania wpłaty nie jest potwierdzany wystawieniem faktury (jeśli nie ma żądania zleceniobiorcy, a zleceniobiorca jest osobą fizyczna, nie firmą), a jedynie wpisem do prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przedsiębiorca nie wystawia faktury końcowej. Wpłaty mogą podlegać zwrotowi w sytuacji, gdy przedsiębiorca nie jest w stanie wywiązać się z podjętych zobowiązań (np. z uwagi na zdarzenia losowe lub stan zdrowia). W takim przypadku zwrot następuje w całości na konto wpłacającego. Przedsiębiorca ewidencjonuje otrzymane kwoty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dniu zakończenia usługi, czyli w dniu montażu, nie zaś w dniu wpływu należności na konto. Czy prawidłowe jest ewidencjonowanie otrzymanych, ustalonych wcześniej kwot, stanowiących przedpłaty za wykonanie usługi w stosunku do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w dniu zakończenia usługi, nie zaś w dniu wpływu należności na konto?
