Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej wielu przedsiębiorców korzysta ze środków pomocowych m.in. na modernizację i rozwój zasobów rzeczowych. Dofinansowanie inwestycji w rzeczowy majątek trwały można otrzymać np. w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego "Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw" (SPO WKP).
Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości rozliczenia międzyokresowe przychodów obejmują m.in. środki pieniężne otrzymane na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych, w tym także środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych, jeżeli stosownie do innych ustaw nie zwiększają one kapitałów (funduszy) własnych. Zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych lub kosztów prac rozwojowych sfinansowanych z tych źródeł.
Przepis ten decyduje o sposobie księgowego ujęcia dofinansowania otrzymanego na sfinansowanie nabycia (wytworzenia) środka trwałego. Dofinansowania tego nie można wprost odnieść na dobro pozostałych przychodów operacyjnych. Z chwilą wpływu otrzymaną kwotę zarachowujemy na stronie Ma konta rozliczeń międzyokresowych przychodów, skąd następnie stopniowo rozchodujemy ją, proporcjonalnie do dokonywanych od nabytego środka trwałego odpisów umorzeniowych, na dobro konta pozostałych przychodów operacyjnych.
Taki sposób rozliczenia jest jak najbardziej uzasadniony. Zauważmy bowiem, że gdyby wskazany przepis nie nakazywał dokonywania międzyokresowego rozliczenia dotacji otrzymanej na pozyskanie środka trwałego, to kwota dotacji, odniesiona - z chwilą otrzymania - w całości na dobro przychodów, weszłaby do wyniku okresu, w którym ją otrzymano (i mogłaby zostać np. przeznaczona na wypłatę dywidendy), podczas gdy sfinansowane tą dotacją środki trwałe nie przysporzyły firmie jeszcze żadnych korzyści ekonomicznych. Główną cechą środków trwałych jest to, że są zaangażowane w przedsiębiorstwie długookresowo (tj. co najmniej przez rok, a w praktyce nieraz przez okresy kilkunasto- bądź -w przypadku nieruchomości -nawet kilkudziesięcioletnie).
Przyjęty mechanizm rozliczania dotacji powoduje, że jej wpływ na wynik finansowy także rozkłada się w czasie przyjętym dla celów amortyzacji środka trwałego (przy okazji przypomnijmy, że podstawowym kryterium przy ustaleniu okresu amortyzacji bilansowej powinien być przewidywany na dzień przyjęcia do użytkowania okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego, a nie wysokość rocznych stawek przewidzianych w przepisach podatkowych).
