Różnice kursowe są niczym niekończąca się opowieść. Pojawiają się w trakcie roku, przy zamykaniu każdego okresu rozliczeniowego oraz zamknięciu roku. Przy sporządzaniu sprawozdania finansowego mogą przysporzyć wielu problemów. Warto od początku stosować w ewidencji podział na zrealizowane i niezrealizowane różnice kursowe, a ponadto prowadzić jasny i zrozumiały opis księgowań dotyczących zrealizowanych różnic, szczególnie gdy spółka planuje lub ma obowiązek sporządzać rachunek przepływów pieniężnych.
Obowiązek ustalania różnic kursowych wynika wprost z ustawy o rachunkowości, która wymaga, aby księgi były prowadzone w polskich złotych. Ponadto ujmowanie różnic w odpowiednim okresie rozliczeniowym wpisuje się w stosowanie jednej z nadrzędnych zasad rachunkowości – zasady memoriału. Przepisy podatkowe także regulują sposób przeliczania przychodów osiągniętych i kosztów poniesionych w walucie obcej, dla celów ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W trakcie roku
Zaistnienie transakcji kupna lub sprzedaży w walucie obcej rozpoczyna drogę wycen jej wartości w walucie krajowej. Najpierw konieczne jest zaewidencjonowanie faktury sprzedaży lub zakupu w księgach polskiego przedsiębiorcy. Zgodnie z ustawą o rachunkowości operacje wyrażone w walutach obcych ujmuje się w księgach na dzień ich wystąpienia (przeprowadzenia) według kursu:
– faktycznie zastosowanego – jeżeli operacja dotyczyła sprzedaży lub kupna walut,
– średniego ogłoszonego przez NBP na dzień poprzedzający dzień przeprowadzenia pozostałych rodzajów operacji.
