Po ujęciu odpisu aktualizującego wartość środków trwałych lub wnip w księgach rachunkowych jednostka ustala wysokość nowego odpisu amortyzacyjnego, który będzie stosować w następnych latach obrotowych. Nową stawkę amortyzacyjną przyjmuje się na podstawie nowej wartości bilansowej i zweryfikowanego pozostałego okresu użytkowania danego składnika aktywów. Amortyzacja musi bowiem następować w sposób, który zapewni systematyczne odpisanie nowo ustalonej wartości bilansowej na pozostały przewidywany okres użytkowania składnika aktywów.
Na każdy dzień bilansowy jednostka weryfikuje pozostały okres ekonomicznej użyteczności aktywów podlegających amortyzacji. Jeżeli okaże się, że okres ten powinien być skorygowany, to należy również sprawdzić, w jaki sposób wpłynie to na przyszłe korzyści ekonomiczne z obiektu oceny utraty wartości, w skład którego wchodzą te aktywa. Gdy jednostka uzna, że nowe ustalenia nie zmienią istotnie szacunków korzyści ekonomicznych, to zmienia tylko odpowiednio stawkę amortyzacyjną.
Uwaga! Okresowa weryfikacja poprawności stosowanych okresów i stawek amortyzacji jest konieczna bez względu na to, czy przeprowadzany jest test na utratę wartości aktywów.
W przypadku kosztów zakończonych prac rozwojowych oraz wartości firmy uor ogranicza jednostce zakres ustalania okresu amortyzacji. Co istotne, oba te obszary zostały zaktualizowane po wejściu w życie ustawy z 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw. Okres dokonywania odpisów kosztów zakończonych prac rozwojowych przed nowelizacją nie mógł przekraczać pięciu lat. W przypadku wartości firmy było podobnie, z tą różnicą, że w uzasadnionych przypadkach mógł on być wydłużony do lat 20. Po nowelizacji, odpisów dokonuje się przez okres ekonomicznej użyteczności odpowiednio rezultatów prac rozwojowych i wartości firmy. Jedynie w sytuacji, gdy nie da się wiarygodnie oszacować tego okresu, może on zostać ustalony przez jednostkę, ale wówczas nie może przekraczać pięciu lat. Jednostki mogły dobrowolnie zastosować te zmiany sporządzając sprawozdania finansowe już za 2015 r. Obowiązkowo mają one zastosowanie za rok obrotowy rozpoczynający się 1 stycznia 2016 r.
Przykład
W wyniku analizy jednostka może stwierdzić, że przewidywany okres wykorzystywania efektów prac rozwojowych (np. wprowadzenia nowej technologii czy produktu) będzie inny niż pierwotnie zakładała.