Czytelnik powinien stwierdzić w swoim piśmie procesowym, że nie polega na prawdzie twierdzenie pozwanego, iż powód nie wykazał istnienia między stronami stosunku zobowiązaniowego. Przeczy temu mianowicie fakt złożenia przez pozwanego podpisu na fakturze, co w myśl wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2018 r., V CSK 171/17, oznacza potwierdzenie przez niego faktu istnienia stosunku zobowiązaniowego między stronami oraz zasadność dochodzonego przez powoda roszczenia.
Zasady doświadczenia życiowego i logiki przeczą temu, że gdyby faktycznie powód nie wykonał części zobowiązania, to pozwany – jako przedsiębiorca – tolerowałby tę bierność, a przede wszystkim, że w takiej sytuacji pozwany przyjąłby i podpisałby fakturę, w której określono przedmiot świadczenia i wysokość roszczenia